|
| Home |
Besturen 2008
Verslagje van de
KNUROO-ledenvergaderingen
Met andere woorden: de leden mandateren enkele gelijken om het
dagelijkse bestuur waar te nemen, en verlangen dat deze aangestelden
(minstens) jaarlijks verantwoording afleggen over hun exploten. Zowel
binnen de nationale bestuursformatie, evenals op het lokale terrein van
de Kring is er in het laatste jaar vanalles in beweging. Dus is het
zeker even de moeite om terug te blikken op de Algemene
Ledenvergaderingen van de beide bestuursniveaus in 2008.
Zaterdag 5 april is het de beurt aan de
ledenvergadering van de Kring Brugs Ommeland/West-Vlaanderen.
Traditiegetrouw wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om de formele
bijeenkomst te combineren met wat ontspannende en tevens nuttige
activiteiten.
Collega-reserveonderofficier Paul Coppens stelt gastvrij zijn accommodatie ter beschikking voor de vergadering en biedt meteen de schutters onder ons de kans om hun vaardigheden te beproeven. Om het een beetje spannend te maken, zorgt de kring voor wat prijzen zodat er een kleine competitie ontstaat. Dat is leuker voor zowel de schutters als de supporters.
Maar eerst wordt er ernstig vergaderd!
Een vijftiental aanwezigen is wellicht geen reuze-opkomst, maar toch een heel standvastig gegeven over de laatste jaren. Dat laat toch aanvoelen dat er belangstelling is voor het reilen en zeilen binnen de vereniging. De vergaderzaal is heel informeel ingericht als een 'salon' met zetels voor de aanwezigen en een gelegenheidstafel waarachter het zetelende bestuur (what's in a name) op stoelen kan plaatsnemen.
Onze secretaris (Danny, S1) houdt de agenda en het verloop van de meeting in de gaten, maar voor de rest gaat het er heel informeel aan toe. We zijn tenslotte een vriendenkring. Toch worden er gepast kritische vragen gesteld over de werking van de vereniging, de toekomstperspectieven voor de leden en de Reserve in het algemeen.
Het voordeel deel uit te maken van een nationaal georganiseerde vereniging, zit in de kracht van het 'netwerk'. Dit laat toe informatie te zoeken en te vinden, van heel dicht bij de originele machtstructuren. Vragen en problemen van leden aan de basis vinden relatief vlot een weg naar het organisme dat voor een oplossing kan zorgen. Inzichten en achtergronden die bepalend zijn voor het lot van de Reserve komen beter in perspectief omdat ze bij de originele bron opgevist worden.
Het vraag- en antwoorduurtje, waarop onze vergadering soms lijkt, wijst op grote betrokkenheid van de leden, en is zondermeer een boeiend aspect van de bijeenkomst. Het zal misschien verrassend zijn voor diegenen die er niet bij zijn geweest; maar de laatste jaren hebben onze ledenvergaderingen steevast het geplande tijdskader (flink) overschreden door het ongedwongen groepsgesprek dat spontaan op gang komt. Misschien komt het door de informele opstelling, of misschien zit de behoefte aan een gespreksplatform echt hoog. In ieder geval is het opvallend dat de ledenvergadering niet als een saaie, formele bedoening wordt ervaren, maar duidelijk als een bijeenkomst van gelijken, die op een volwaardige manier overleg plegen over de zaken die allen bezighouden. Dat geeft echt een goed gevoel.
Bij het meer formele deel van de vergadering overloopt de voorzitter de werking van de zittende bestuursformatie. In een notendop komt het hier op neer:
Voor een vrijwilligersorganisatie is dit een hele
boterham, waarbij de maandelijkse bestuursvergaderingen hoofdzakelijk
als deadline functioneren. Verder draait de zaak vooral op het
(t)huiswerk van de bestuursleden, en de continue mailstroom die erdoor
wordt veroorzaakt. Als het allemaal eens op een rijtje wordt gezet,
wordt pas duidelijk hoeveel vrije tijd en goodwill in een
bestuursengagement gaat zitten.
Daarom is het ook nodig een goede samenhang te realiseren in het
bestuursteam. Een keer per jaar samen ontspannen is daarom zeker een
must, en mag beschouwd worden als noodzakelijke teambuilding. Om deze
reden vraagt de voorzitter aan de vergadering om een forfaitbedragje
van €25 per bestuurslid toe te laten uit de kringkas, voor het
dekken van enkele kosten die bij de teamactiviteit ontstaan. Hierbij
wordt vooral gedacht aan verplaatsingskosten. De verantwoording van dit
bedrag, zal op de jaarlijkse algemene ledenvergadering aan de
aanwezigen worden voorgelegd. Het voorstel wordt unaniem goedgekeurd!
Aangezien geen nieuwe kandidaten zich hebben
aangediend voor de verkiesbare mandaden blijft het zetelende bestuur
bij acclamatie in functie. Als bijzonder detail hierbij vermeldt de
voorzitter dat het behoud van zijn mandaat gedurende 10 jaar zowel
onverwacht als opmerkelijk is. Hiermee wordt hij de langst zetelende
voorzitter van de kring BO/W-Vl.
Is
het door de kick, of om te bewijzen dat hij 'het nog kan'; bij de
schietcompetitie schiet hij zich warempel een plaats bij de laureaten.
Dit jaar zijn er trouwens heel wat prijswinnaars. Om te vermijden dat
enkel de topschutters met een beloning naar huis gaan, zijn er ook
enkele nieuwe prijzen ingevoerd:
Amusement en
competitie gaan hand in hand. Dus zien we veel tevreden gezichten,
vanavond.
Een week later (12 april) is het de beurt aan de
nationale mandatarissen om hun bestuur te verantwoorden. Meest
opvallende punt op de agenda is de verkiezing van een nieuwe nationale
voorzitter. André Ronsmans stelt zich niet beschikbaar voor
herverkiezing, zodat hiermee een einde komt aan zijn mandaat. Gelukkig
dienen zich geen scenario's aan zoals 3 of 6 jaar geleden, waarbij
meerdere kandidaten een ware verkiezingsstrijd aangaan. De enige
kandidaat voor deze ronde is oppermeester (R) Yves Vandenberghe. Een
man die met zijn inzet voor de vereniging zijn sporen al ruimschoots
heeft verdiend. Zoals verwacht verloopt de verkiezingsprocedure sereen
en correct, met als voorspelbare resultaat de aanstelling van Yves tot
nieuwe nationale voorzitter.
Het afscheid van André is voor velen een onverwachte
gebeurtenis, en dat brengt de nodige emoties boven. Op verschillende
manieren worden deze gevoelens geuit. Er is uiteraard de
afscheidsspeech van de gewezen voorzitter zelf. De lofbetuiging van de
bestuursleden en de opvolger. De toekenning van het gouden
AESOR-ereteken, die een uiterst zeldzame
onderscheiding is. Tenslotte is er nog plaats voor de West-Vlaamse
bijdrage, in de vorm van een KNUROO-logo uit ambachtelijke geknoopt
kantwerk. Niet enkel is dit laatste een uniek kunstwerkje (tot nu toe
zijn er maar 3 uitgereikt), maar ook de symboliek is veelzeggend. Het
vakkundig samenknopen van losse draadjes tot een krachtig embleem, is
een schitterende metafoor voor wat voorzitters doen. We mogen hierbij
gerust aannemen dat André de klus meesterlijk heeft geklaard.
Aangezien het voorzitterschap van André nog het volle etmaal van
kracht blijft, behoort het verder tot zijn taak om ook andere
verdienstelijke KNUROO-leden te huldigen. Het is wel met enige trots
dat wij hiervan getuige zijn, want drie van de onderscheidingen zijn
bestemd voor leden van onze kring:
