In de kijker

Aprilmaand = vergadermaand 

Algemene Statutaire Vergaderingen; Kring BO (14/04/2012) en KNUROO Nationaal (21/04/2012)


(foto: Onthaal chez Paul
)

Toen ik een jaar of acht was (in de sixties), mocht ik met mijn vader mee naar een opendeurdag van het ABL. Eén van de atracties was een luchtafweersessie, waarbij Bofor kanonnen gebruikt werden om een zwevend doel (ballon) achter een vliegtuigje te treffen. Het hele gedoe vond ik niet erg spectaculair (de ballon barste niet in vlammen uit elkaar), maar het lawaai was oorverdovend, wat mij toch wel schrik aanjoeg. Gelukkig kon ik achter papa schuilen. Als daar toen een Gepard
® had gestaan die een roffeltje ten beste gaf (1100 rpm), dan had ik waarschijnlijk in paniek de benen genomen. Gelukkig waren er nog geen Gepards bij het Belgische Leger in die dagen. En tegen de tijd dat die hun intrede deden was ik mijn kinderschoentjes al ontgroeid, en bijna zelf een soldaat. Tieners schrikken niet meer zo erg van harde geluiden.



(foto: "leden" in ontspannen sfeer tijdens de Brugse Algemene Vergadering)

Misschien zit u nu te fronsen, en begint u te vermoeden dat ik ben blijven hangen in de 60's. Waar zou dit verhaaltje anders naartoe leiden? Vrees niet! Alles wordt duidelijk. We hebben allemaal wel eens de behoefte om wat te mijmeren over de "tijd van toen". Dat kan bijzonder interessant zijn, en zelfs dienen tot lering van anderen. Zolang we er maar niet in verstarren, en beginnen geloven in onze eigen anachronismen. De Bofors zijn ondertussen museumattributen geworden, en de Gepards staan in de mottenballen. De wereld verandert; Defensie verandert; wij veranderen! En de verenigingen van Reservisten?


(foto: nog enkele ontspannen leden)

Naar de reden, waarom onze collega's in 1937 de KNUROO oprichtten, kunnen we maar raden. Misschien speelden er vaderlandslievende motieven een rol (net vóór de piek van partij - nationalisme die aan de basis lag van de tweede wereldoorlog). Of ze voelden de behoefte om zich te profileren naast de al bestaande verenigingen voor officieren? Het kan ook gewoon passend geweest zijn in dat tijdskader om 'ergens' bij aan te sluiten?

Wat we zeker weten, is dat de vereniging nog altijd bestaat. En ze gedraagt zich ook zoals dat van een 75-jarige kan verwacht worden. 'Bestaan' is niet genoeg. Er moet ook zingeving aan te pas komen. Hoe kunnen we ons bestaan rechtvaardigen? Wat is onze erfenis voor de volgende generatie?



(foto: na het zetelmoment, worden ook de sportieve competenties scherp gehouden
)

De vragen waarmee iedere reservistenvereniging op dit moment wordt geconfronteerd, zijn ook voor ons aan de orde. Toch is dat maar één aspect van het dagelijkse bestuur. Het is niet wijs om zich vast te rijden in de filosofische discussie die hieromtrent kan ontstaan. Het uitdenken van een lange termijn strategie gaat trouwens efficiënter in een kleine groep, dan op een groot forum. Voor het in de praktijk brengen ervan is wel het brede draagvlak van alle leden nodig. Dus wordt er open kaart gespeeld tijdens de algemene vergadering.

De bestuursleden stellen de hoogtepunten van het voorbije werkjaar voor. Hierbij wordt aandacht besteed aan het overleg met de zusterverenigingen, de gemeenschappelijke activiteiten (zoals de nieuwjaarsreceptie), en de eigen creaties (vb: bezoek aan de Kemmelbunker). Onze representatie op diverse plechtigheden verdient ook vermelding in de reeks. De voorzitter schetst de globale visie op het toekomstige beleid. Hierbij ligt de klemtoon vooral op het zoeken van 'evenwicht'. Er zijn leden die willen 'organiseren' en anderen die de voorkeur geven aan 'consumeren'. Beide interessegroepen moeten hun gading kunnen vinden in onze Kring. We willen ons zeker niet verliezen in publiek vertoon, maar zijn overtuigd van het belang van representatie. We willen ook geen supermarkt worden voor allerhande amusement. Iedere activiteit zal eerst grondig bestudeerd worden, waarna een selectie wordt gemaakt op grond van doelbewuste argumenten. Misschien klinkt dit als strategie wat vaag, maar wij geloven vooral niet in kookboek - oplossingen. Complexe situaties vragen om doordachte oplossingen. 



(foto: nakaarten, met of zonder prijs; altijd goed gezelschap)

Omdat het lidgeld van de Kring in de laatste 15 jaar niet is aangepast, dringt de noodzaak zich op om een kleine verhoging door te voeren. Vanaf 2013 zal dus een jaarlijkse bijdrage gevraagd worden van 25 euro (all in). Het wordt van langsom belangrijker om zelfbedruipend te zijn, want de subsidiëring door Defensie is beslist geen 'zekerheid' in deze tijden van besparing. Als vzw hebben we zeker niet de ambitie om winst te maken, maar er is ook niet genoeg reserve om te overleven op verlies. De ledenvergadering keurt de verhoging goed, en bevestigt de (herverkozen) bestuursleden in hun mandaten, na grondig nazicht van de boekhouding.

Daarmee kan de Kring weer een jaartje verder. Omdat de boog niet de hele tijd gespannen kan staan, volgt er nog een kleine prijskamp met de kleine vuurwapens. Wie hier wat succes boekt, heeft zijn lidgeld al meteen terugverdiend in een lekker prijsje. Een goede verhouding tussen spanning en amusement, me dunkt.



(foto: veel volk op de been voor de Algemene Statutaire Vergadering te Brussel)

In de nationale versie van de Algemene Ledenvergadering gaat het er wat formeler aan toe. Toch is het hier ook leuk om heel wat bekenden terug te zien. Wie hier al een tijdje over de vloer komt, kent praktisch iedereen. Dat geeft wel een goed gevoel. Het kringgebeuren is natuurlijk een stuk persoonlijker, maar op het nationale platform is de solidariteit pas echt voelbaar. Hier voel je de kracht die achter onze vereniging zit. Als dit er niet was, zou ons lokale clubje toch een stuk minder invloed hebben in het landschap van groeperingen en verenigingen. 

Er zijn dit jaar geen 'grote' beslissingen te nemen, en het mandaat van nationale voorzitter blijft nog gelden. Er is dus geen reden om de vergadering langer te rekken dan nodig. De werking van het overlegcomité dat zich buigt over de toekomstige samenwerking tussen KNVRO en KNUROO, blijft qua inhoud vertrouwelijk. Toch krijgen we een overzichtje van mogelijke scenario's die uit dit samenwerkingsproject kunnen voortkomen. Het lijkt erop dat de leden van dit comité op een serene en pragmatische manier hun werk doen. Dat geeft vertrouwen. Wat hun uiteindelijke advies ook mag worden; dit bewijst dat het efficiënter is om te werken buiten het publieke oog dan in de spotlight, waar sommigen het kunnen nodig vinden zich persoonlijk te profileren. Ja, er is nog gezond verstand bij de Reservisten.



(Foto: Het Uitvoerende Bureau van de KNUROO)

Het Uitvoerend Bureau krijgt, met meerdere applausjes voor hun inzet en doeltreffendheid, het vertrouwen van de leden. Dat de voorzitter in 2014 formeel zijn pet aan de kapstok hangt, maakt ons nog niet ongerust. Maar het zal geen makkelijke klus zijn om dit over te nemen.

Vóór de bloemenhulde aan het monument, samen met de collega's officieren, is er nog tijd voor het huldigen van enkele verdienstelijke leden. De KNUROO - medailles worden aangevoerd. Ook onze Kring heeft zijn kandidaten aangeleverd. Didier Devlieghe krijgt welverdiend het Zilver opgespeld door de Nationale Voorzitter. Helaas heeft Benedict Braet op het laatste moment zijn reisje naar Brussel moeten aflassen, want anders hadden we ook nog een Bronzen laureaat in de bloemen kunnen zetten.



(foto: Verdiend zilver)

De vereniging heeft haar democratische werking weer eens ten uitvoer gebracht. De besturen hebben verantwoording afgelegd aan hun leden. De mandaten zijn bekrachtigd. Nu moeten we weer vooruit.

In deze snel veranderende wereld is het moeilijk te voorspellen waar we straks zullen staan. Maar zolang iedereen zich goed kan voelen in dit 'nest', moeten we ons niet al te veel zorgen maken. Hindernissen moeten er zijn voor de uitdaging. En af en toe zal de wind ook wel eens meezitten. Zolang het gevoel blijft dat we hier 'samen' willen voor gaan, zal de vereniging zijn levenskracht behouden. 

Er is nog heel wat te beleven, en we pakken mee wat we kunnen (zolang de voorraad strekt).

Dank u voor het vertrouwen,

Vz@roo-west.be