"Call of Duty"

Ceremonieel aanwezig op 5 & 12 september 2015 (Menenpoort & SMM)


Het concept 'dienstplicht' is iets waar de meesten onder ons enige ervaring mee hebben. Wat de nostalgische reflecties ook mogen zijn, toen de oproepingsbrief voor de eerste keer in de bus viel, bracht dat op zijn minst gemengde gevoelens teweeg.  Enerzijds was het een 'verwacht'  gegeven, dat veel jonge mannen in het vooruitzicht stond. Eerst 'dienst' doen voor de noden van de gemeenschap, en daarna pas de eigen carrière beginnen. Anderzijds was het geen leuk vooruitzicht om de reeds verworven zelfstandigheid en vrijheid te moeten loslaten voor een behoorlijk lange periode zonder directe winst. De eigen behoeften moesten tijdelijk wijken voor het grotere goed.




Het is allemaal lang geleden, en ondertussen hebben we onze plicht al voldaan. Maar blijkbaar is het daarbij niet gebleven. Om de een of andere reden zijn wij doorgegaan op de (verplicht) ingeslagen weg. Misschien staat dit enigszins in verband met de keuze die we toentertijd hebben gemaakt om 'strepen' te aanvaarden, evenals de bijhorende verantwoordelijkheid? Het zou kenmerkend kunnen zijn voor de kleine groep die de concepten 'dienst' en 'plicht' net iets meer ter harte heeft genomen dan de grote massa die er voornamelijk zo snel als mogelijk vanaf wilde zijn? Kwatongen kunnen misschien beweren dat wij het enkel hebben gedaan voor het machtsgevoel en het prestige, wat vooral aantoont dat zij niet weten waarover ze spreken. Het prestige dat bij lagere kaderfuncties hoort, scoort niet hoog in het huidige maatschappijbeeld. Hoewel het hier vaak de (onzichtbare) mensen betreft die de zaak draaiende houden, met een inzet en volharding die onbetaalbaar zijn. De 'macht' die deze mensen hebben, komt niet uit hun status, maar uit de aanvaarding van hun leiderschap door de mensen die ze aansturen. Dat zorgt ervoor dat continu aandacht moet besteed worden aan het compromis tussen 'sturen' (leiden) en 'aanvaarding'. Een leider die dicht bij zijn groep staat, is zeer vertrouwd met het principe van Maier: E = Q x A (Effectiviteit = kwaliteit van het order of de beslissing x de aanvaarding ervan) 

Ons volgehouden engagement heeft dus niet veel te maken met directe winst of compensatie. Het is trouwens niet ongewoon dat we af en toe de indruk krijgen dat we er veel meer in investeren dan wat het uiteindelijk opbrengt.

Maar dan zijn er ook die momenten waarop we weer helemaal mee zijn in het verhaal, en beseffen dat we een zinvolle bijdrage leveren. Onder de Menenpoort staan we met een kleine sectie in uniform, tussen een mensenmassa die zich laat ontroeren door het moment. Wij vormen daar een focuspunt, dat ontelbare keren in fotoformaat wordt opgeslagen door camera's en andere elektronische media. Wij dragen actief bij aan de sfeer die er wordt opgeroepen. Door onze aanwezigheid onderstrepen we het belang van het gebeuren. Zo'n publiek optreden is altijd wel even stressen, maar daarbij vormt 'plichtsbesef' precies een ondersteunende factor. Dat, en het gevoel dat we niet alleen zijn met dit besef.


Op dezelfde wijze is betrokkenheid voelbaar op de Switchback Memorial March. Naast een flinke groep plaatselijke sfeermakers en overheidsvertegenwoordigers, vormen de delegaties van militairen (Canadees, Pools en Belgisch = wij) toch een sterke indicator voor het plichtsbewustzijn dat onder strijdkrachten heerst. De solidariteit laat niet toe dat de historie vergeten wordt, waarbij het individu zijn eigen kleine identiteit overstijgt door deelgenoot te worden van een groter geheel.

Het gedeelde plichtsbesef maakt ons tot groep. Daar zit kracht in. Niet enkel op de grote schaal van het internationale forum, maar evenzeer op het niveau van het lokale gebeuren. Dat wij een stevig ploegje deelnemers voor de mars kunnen leveren, is toch een duidelijk teken dat we onze individuele verschillen aan de kant kunnen zetten om samen op pad te gaan. Dat is feitelijk wat het militaire leven karakteriseerd. En, dat is precies wat ons bindt.

Merci aan iedereen die bereid was om onze optredens te ondersteunen!

Vz@roo-west.be