In de kijker

Algemene Ledenvergadering Kring Brugs Ommeland; 16 april 2011

Dat we onze ledenvergadering kunnen laten doorgaan in het etablissement van collega Coppens is zonder twijfel een interessante opportuniteit. De geur van geweerolie (schietstand) roept bij velen onder ons toch wat nostalgische herinneringen op aan de hoogtepunten uit ons militaire bestaan.

Hoewel nog flink wat leden in onze Kring een actieve inzet leveren voor Defensie, moeten we toch ook de realiteit onder ogen durven zien dat 'nostalgie' een essentieel product is geworden van onze vereniging. Met de snelle vergrijzing van het dienstplichtkader, en de flauwe instroom naar de nieuwe reserve, zal dat in de toekomst wellicht één van onze belangrijkste producten worden.

Dat mag dus een punt zijn op onze vergaderagenda. Het wordt tijd dat we eens allemaal samen zitten om na te denken over onze toekomst. En dat mag over de verenigingsgrenzen heen. We zitten toch allemaal in hetzelfde schuitje. Met de aanwezige leden doen we al een eerste gedachtenwisseling (brainstorm) over dit voorstel. Er wordt groen licht gegeven voor verder overleg met de collega's reservisten van alle kringen uit de regio.

Anders dan op het nationale niveau, waar een werkgroep zich buigt over verhoogde samenwerking en mogelijke fusie van de KNUROO met de KNVRO, willen wij niet meteen naar 'oplossingen' zoeken, maar eerst duidelijkheid creëren over het eigenlijke 'probleem'.  Op mijn voorzitterlijke nieuwjaarsrede had ik het er al over. Probleemoplossing begint met een probleemanalyse. Pas daarna is het mogelijk om onderbouwde hypothesen naar voor te schuiven. Ik vrees ook dat zonder duidelijke situering van de actueel aangevoelde moeilijkheden, we te snel zullen stuiten op onderlinge onverenigbaarheden (verschillen). Het zou productiever zijn om eerst eens te zoeken naar wat ons mogelijk bindt.

Maar dat is niet het enige wat onze vergadering te bieden heeft. Uit het financiële verslag blijkt dat we net iets te gemakkelijke geld uitgeven, zodat onze 'reserve' nog sneller slinkt dan de Reserve van Defensie. Er wordt nog niet beslist om het lidgeld te verhogen (hoewel dat er volgend jaar wel zit aan te komen), maar we zullen wat beter onze uitgaven moeten bewaken. Voor een aantal activiteiten zullen we de reële prijs moeten doorrekenen naar de leden, zonder cadeau's van de kringkas. Hoewel er op dit moment nog zeker geen sprake is van enige crisis, willen we dat toch nauwgezet opvolgen. Hierbij past meteen wel een woordje van dank aan onze secretaris (S1) voor de verhelderende curve die de evolutie van onze financiële gezondheid duidelijk zichtbaar maakt.

Misschien is het een beetje in tegenspraak met de zorgzame bewaking van onze financiën, maar er is toch een klein presentje voorzien voor de aanwezigen. Weeral een stukje nostalgie, waarmee we onze  interesse voor militaire ontwikkelingen op peil houden. Als het u kan gerusstellen, het kost de kas maar een paar euro's. No panic!

Naast de aanblik van wapens en de geur van olie, heeft Pol ook een bar. Iedereen weet dat er meer zinvolle zaken besproken worden aan de toog, dan aan de vergadertafel. Dus zet de bijeenkomst zich verder tussen pot en pint. Blijkbaar speelt de late paasvakantie ons wel parten, want de opkomst voor de vergadering is niet erg hoog. Dat doet echter niets af van de 'kwaliteit' ervan. De bespreking (met en zonder drank) is bijzonder vruchtbaar geweest, en sowieso is het plezant om wat te verbroederen. Er is ook altijd iets op te steken uit de verhalen van lotgenoten.

Voor mij is het alvast een toffe ervaring geweest om eens wat 'serieuze' onderwerpen te bespreken met de copains. Misschien is het kenmerkend voor onderofficieren, maar ik ben wel onder de indruk van de rationaliteit en het pragmatisme dat is tentoon gespreid. We zijn echt 'goe bezig'!