Democratie

Slotplechtigheid Switchback Memorial March

Maldegem 08 september 2018

Het thema is duidelijk. Iedereen die de micro aangeboden krijgt bij de slotplechtigheid van de Switchback Memorial March maakt allusie op dezelfde vaststelling. Jonge soldaten zijn ver van huis gesneuveld of verminkt geraakt, in de strijd voor een vrij Europa. Een strijd die wellicht niet echt de hunne was, maar waarbij ze vooral door plicht en solidariteit met hun kameraden hebben kunnen volharden. Toch is het effect van hun inzet en offer tot op heden voelbaar in de geschiedenis en de welvarende democratie waarin wij kunnen leven.

De straten van Maldegem kleuren kaki en veschillende tinten groen, voor de bloemenhulde die de herinneringsmars afsluit. De Canadese en Poolse militaire delegatie vormen hierbij wel het brandpunt van belangstelling. Uiteindelijk zijn zij de vertegenwoordigers van diegenen waaraan hulde wordt gebracht tijdens deze commemoratie. Voor hen komen we uit het comfort van ons dagelijks bestaan, trekken ons uniform aan en tonen gepast respect voor het offer van hun voorgangers (en alle militairen). Het aantal politieke prominenten dat hiervoor komt opdagen, lijkt mij geslonken in verhouding tot de vorige jaren. Misschien zitten de verkiezingen daar voor iets tussen? De rest van de entourage is daarentegen spectaculair toegenomen. Er is een indrukwekkend detachement militaire oldtimers, re-enacters in WO2 uniformen, een voltallige pipe-band en een fanfare, vertegenwoordigers van scholen en verenigingen, en zelfs een delegatie van onze Kring ;-)

Zo'n schouwspel lokt natuurlijk ook de nodige kijklustigen, want er is wel iets te zien tijdens deze plechtigheid. Het is duidelijk dat hier is over nagedacht en dat er heel wat voorbereidend werk aan is besteed. De mars zelf is misschien niet één van de grootste evenementen in zijn soort, maar de afsluiter ervan zorgt in ieder geval voor een opvallend spektakel.

De delegatie kinderen die, al zover ik mij kan herinneren, een bijdrage levert aan de hulde zorgt altijd voor een vertederende noot. Een soort kippenvelmoment dat ontstaat uit de dubbele betekenis van hun aanwezigheid. De kinderlijke onschuld die zich omhult met militiare uitrustingsstukken om 'soldaat te spelen', en de intuïtieve beschermingsdrang die iedere volwassene (en zeker ouder) voelt ten overstaan van het nageslacht. Het is symbolisch voor het hele gebeuren. We willen hulde brengen aan soldaten en hun offer, maar ook aan de wens dat het zich nooit meer zal moeten herhalen. Het delicate evenwicht behouden tussen deze tegenstrijdig aanvoelende boodschap is precies de uitdaging voor de organisatoren van commemoratieve evenementen. Geen sinecure!

Hoe mensen terugblikken op de geschiedenis zal altijd gekleurd zijn door eigen voorkeuren en indrukken. Voor sommigen blijft het waarschijnlijk steken op het niveau van folklore, of het genieten van spektakel. Voor anderen is het een bloedernstige zaak. Gelukkig leven we in een democratie die ruimte laat voor vele opinies, en op het einde van de dag vinden we elkaar -als echte Belgen- terug in vriendschap en wederzijds begrip. Liefst op een zonnig terras (alhoewel ...) met een  solidaire toast op de vele wensen en verlangens die we delen met elkaar, en die onze verschillen overschaduwen.

Als het echt nodig is zal de democratie zegevieren, ook als er offers moeten gebracht worden. ...

Solidair,

DVz