Freedom

Switchback Memorial March

kringaanwezigheid bij de slotplechtigheid

Zaterdag 9 september 2017

Het is voor de tiende keer dat we met een delegatie in uniform deelnemen aan de het ceremoniële gedeelte van de Switchback Memorial March. In 2008 stonden we met vier kringleden (waaronder nog twee 1SgtMaj) in het Nederlandse Retranchement, om eer te betuigen aan de slachtoffers van het Canadese offensief dat de bevrijding van onze regio in gang zette. De formele toelating op zak om het militaire uniform te dragen in het buitenland, getekend door KTZ Jan De Vos, de toenmalige provincicommandant. Helemaal in de morgenvroegte, bij de start van de mars, waren wij present als vertegenwoordigers van de Belgische Defensie. Ter compensatie voor de vroege inzet, mochten we nadien aanschuiven bij het ontbijt.


   

Ondertussen is er wel een en ander veranderd in het hele opzet. De herdenkingsceremonie is opgeschoven naar het einde van de mars. Wellicht een goede zet, want er is merkelijk meer volk op de been dan in de vroege jaren. Niet enkel op vlak van de obligate representanten van de overheid en sympathisanten is er een toename merkbaar, maar ook op gebied van kijklustigen. De plechtigheid heeft meer spektakelwaarde gekregen. Muziekkorps, piper, militaire oldtimers, historische uniformen, themagroepen, optreden van kinderen, jaarlijkse toename aan kransenleggers, defilerende Canadese en Poolse militairen, ... en dit jaar zelfs een vliegtuiggroet. Heel wat anders dan tien jaar geleden, toen we met een handjevol mensen rond een gedenksteen stonden, terwijl een (defecte) muziekinstallatie de nationale hymnes moest aanbrengen. Yep, de Switchback Memorial March is volwassen geworden.


 

Wat ook mee geëvolueerd is, is onze expliciete deelname aan de mars zelf. Aanvankelijk een activiteit voor enkele losse stappers, is onze aanwezigheid doorgegroeid naar een zichtbare ploeg in uniform. Dat past helemaal in het totale concept, aangezien de Polen en Canadezen zich ook op die manier zichtbaar maken. Daar mag ook wel een beetje Belgische camo tussen lopen, toch!?   


 
Hoewel het hele opzet van de plechtigheid zeker de aandacht van de aanwezigen kan vasthouden, zijn onze kringleden toch een beetje afgeleid. Collega reserveonderofficier Benedict Braet, die ook voorzitter is van de Mars, is onverwacht onwel geworden en afgevoerd naar het ziekenhuis. Een verontrustende gebeurtenis, die ons waakzaam maakt voor alle berichtgeving ter zake. Gelukkig is heel het gezin Braet gemobiliseerd voor de organisatie van de Mars, waardoor we vlot op de hoogte kunnen blijven van de toestand. Tegen de tijd dat we afscheid nemen van elkaar, is er al geruststellend nieuws dat onze makker het ziekenhuis heeft mogen verlaten. 


Er zit dus ook een emotionele lading vast aan de plechtigheid. Daarmee doel ik niet enkel op de bezorgdheid voor onze kringmaat. De ceremonie zelf, met al zijn ingrediënten, maakt van het samenzijn een moment van introspectie. De boodschappen die in verschillende toespraken worden aangevoerd, liggen gevoelsmatig dubbelzinnig. Dankzij de inzet van de Poolse en Canadese troepen is ons land bevrijd van haar bezetter, wat een gevoel van trots en triomf oproept. Anderzijds wordt ook voldoende klemtoon gelegd op trieste kant van het verhaal, waarbij jonge mannen, in een vreemd land ver van huis, het leven hebben gelaten. Jongens die niet de kans kregen om de vruchten te genieten van een lang leven. We kunnen er maar respect en medeleven voor voelen, want zij hebben ervoor gezorgd dat wij die kans wel kunnen benutten.    




Heel wat gedachten en gevoelens te bespreken bij deze bijeenkomst, dus. Dat gaat altijd beter met een biertje in de hand. Zodra 'onze' jongens binnen marcheren, samen met de Poolse en Canadese delegatie, zoeken we een terrasje (met vastgeketende stoelen) voor de debriefing. Tegen de voorspelling in valt het weer prima mee, waardoor een babbel in de buitenlucht de ideale afsluiter vormt voor een gesmaakte bijdrage aan de memorial mars.    

De wandelaars hebben een goeie dag gehad op een interessant parcours. De Belgische Defensie (freelance vertegenwoordigd door onze kring) is zichtbaar aanwezig geweest, wat een niet te onderschatten bonus is voor de mars (eye candy voor de toeschouwers). Het ceremoniële gedeelte heeft veel aandacht en bijval gekregen van deelnemers en toeschouwers. De respectvolle relatie met onze bevrijders is op gepaste wijze bekrachtigd.

 Dit is een activiteit die goed aansluit bij de doelstellingen van onze vereniging, en die we zeker blijven ondersteunen

Volgend jaar zijn we weer op de afspraak, bij leven en welzijn. 

Vz@roo-west.be