Herdenking Keuze Onbekende Soldaat te Brugge

10 november 2022

Verslag van onze man ter plaatse

Het is al redelijk druk op de stedelijke begraafplaats van Steenbrugge. Een madammeke kijkt ietwat geschrokken als een bus vol soldaten in de straat passeert. Het conflict in Oekraïne zorgt toch voor enige onrust onder de (oudere) bevolking. De weg naar de achteringang van het kerkhof wordt versperd door 3 MP's op moto's. Maar, een militair op de fiets mag zonder probleem passeren. Nog wat verder verspert een MLV de weg (zonder volk; in de MLV zijn de urnen getransporteerd). Hoewel het nog vroeg is, is er al heel wat volk aanwezig. De Prov Comd en zijn staf zijn druk in de weer. De commandant is toch een vriendelijke man. Direct wordt je welkom geheten en krijg je een handdruk. RSM Johan en Kaatje zijn aan de slag om de laatste voorbereidingen te voltooien.

Het wemelt van de militaire pers: fotografen, cameramensen, geluidsoperatoren, ... De VRT is eerder discreet aanwezig. Ik vermoed dat ze de beelden van Defensie zullen gebruiken. De persverantwoordelijke is nog steeds majoor Koen Dhondt. Lang geleden dat ik Koen nog gezien heb.

De gebruikelijke vaandels en hun dragers van AVBOS zijn ook al present, inclusief hun voorzitter. Ivan Loncke en Jan Devos zijn er als vertegenwoordigers van Mars & Mercurius. Zij hadden de intentie om bloemen neer te leggen, maar omdat de organisatoren de herdenking sober willen houden gaat dat niet door. Ivan Anthierens is ook weer van de partij en Adjudant-Majoor Six (Lombardsijde) is omnipresent. Toch leuk als je wat bekend volk tegenkomt.

De graven van de 4 overgebleven onbekende soldaten liggen vrij ver van de standplaats voor het publiek en genodigden. Te ver om deftige foto's te maken. Hoewel er veel militaire pers aanwezig is, is er achteraf toch weining fotomateriaal te vinden. Zie link beldefnews. 

Het wordt stilaan tijd (10.30h) om eraan te beginnen. De afgevaardigden van het stadsbestuur zijn ondertussen gearriveerd. Er is een kleine tribune opgesteld, en links ervan staat nog niemand. Een ideaal plaatsje in de zon (want het weer valt mee). Daar tref ik de oud provinciecommandant, kolonel Onraet. Ook een vriendelijke man, waar even een korte babbel mee gedaan wordt. De provinciegouverneur en burgemeester nemen plaats in de tribune, samen met de vertegenwoordiger van de minister van Defensie en de directeur van het WHI (War Heritage Institute). De twee nichten van Reinold Haesebrouck nemen ook plaats, met enige ondersteuning. De muziekkapel van de Marine stelt zich op voor de muzikale omlijsting. Het Bataljon ISTAR zal het militaire aspect voor zijn rekening nemen. Er is niet veel plaats tussen de graven. Dus wordt de aanwezigheid beperkt tot twee secties, de standaard en de CO. De gebruikelijke inplaatsstelling volgt, met het nodige eerbetoon aan de standaard. Het is nu nog wachten op de vertegenwoordiger van de Koning. Die is ergens opgehouden en het wordt lang, minutenlang, wachten. Helaas, voor het detachement dat al met het geweer gepresenteerd staat. Maar uiteindelijk komt alles in orde en de Koninklijke vertegenwoordiger kan plaatsnemen in zijn toegewezen zetel.

Het kan beginnen. De jeugd wordt vertegenwoordigd door het Koninklijk Atheneum van Brugge. Zij zullen de urnenceremonie voor hun rekening nemen. Vier leerlingen dragen teksten voor in het Nederlands, Frans en Engels. Hun perfecte taalgebruik valt iedereen op. Zeer goed gedaan! De 5 urnen worden door militairen van ISTAR naar de opgestelde tafel gebracht, terwijl het Te Velde weerklinkt. De nichten van Haesebrouck worden naar de tafel begeleid en de originele stok van 100 jaar geleden wordt hen door een onderofficier overhandigd.

Een van hen zal, net als 100 jaar geleden door haar oom is gedaan, de tweede urne van rechts aanduiden. Dat klopt historisch niet helemaal, want het zou de vierde van links moeten zijn. Reinold heeft altijd verklaard dat het getal 4 voor hem een bijzondere, symbolische betekenis had. Vandaar zijn keuze. 

De aangeduide urne verdwijnt met het nodige ceremonieel naar het militaire voertuig, om naar Brussel te worden overgebracht. De volgende dag zal die daar, tijdens de 11 november herdenking, bijgezet worden aan het monument van de Onbekende Soldaat. De vier andere urnen worden door de leerlingen van het Koninklijke Atheneum, onder begeleiding van AJM Buyse, op een tegel gezet die bestemd is voor de vier onbekende soldaten. Bij de 11 november herdenking zullen ze uitgestrooid worden aan het Koning Albert I monument.

Ondertussen is de vervelend zoemende drone verdwenen. Tegenwoordig is het gebruikelijk dat er met een drone gefilmd en gefotografeerd worden. Het overal opduikende zoemende tuig is irriterend en behoorlijk verstorend voor de sfeer. Niet direct een meerwaarde.

De directeur van het WHI houdt ook nog een toespraak en samen met de burgemeester onhult hij een informatieplaat op het kerkhof. De militaire begraafplaatsen komen nu onder het beheer van het WHI.

De plechtigheid loopt stilaan op zijn einde. Afscheid van de vertegenwoordiger van de Koning en het detachement met standaard (van 1JP), gaat gepaard met het nodige ceremonieel. Het officiële gedeelte is voorbij en het is al na de middag. Tijd voor de receptie in de kantine van SK Steenbrugge, op wandelafstand van de begraafplaats. Veel volk en heel wat oude bekenden aanwezig. Luc Villeyn heb ik al lang niet meer gezien (studiegenoot en reserveofficier). Tijd om wat herinneringen op te halen dus. Nog wat keuvelen met de Ivans, Luc, Koen, de bekenden van AVBOS en de mensen van het provinciecommando (waarom moet dat tegenwoordig netwerken heten?). Iedereen heeft twee drankbonnetjes gekregen, en die geraken op. De receptie loopt af.

Het is een mooie, emotionele en serene plechtigheid geweest. Een pluim voor de organisatie, en blij erbij geweest te zijn.

Marc Goethals

kringsecretaris

(fotomateriaal beldefnews en Brugse Beeldbank)

Home