Iedereen Belg

Te Deum Brugge 21 juli 2018

Die kostuumpjes zijn toch niet gemaakt voor dit soort weer, verzucht een serveerster die mijn pad kruist op de terugweg naar de auto. Ze heeft het over mijn 'groot tenue' (2A), want zelf loopt ze er vrij luchtig bij in haar welliswaar stijlvolle zwart-wit combinatie met korte mouwen en rok tot boven de knie. Haar meelevende opmerking kan ik alleen maar beamen, want bij mij is enkel mijn blozende kop blootgesteld aan de lucht, afgedekt met een plastic-gevoerde kepie. Maar wie weet ... woestijnvolk loopt ook van kop tot teen in gewaden gehuld. Misschien is 2A toch de gepaste kledij voor dit weer?

Gelukkig halen we aan 'de kust' niet de hoge temperaturen die in het binnenland voelbaar zijn. Dat zullen de West-Vlaamse prominenten ook wel gedacht hebben bij het aantrekken van de vereiste formele uitdossing voor deelname aan het Te Deum.

Precies deze karakteristieke uitdossing is ieder jaar een uitdaging voor de genodigden die stoelen vullen in de achterste gelederen, om de symbolische betekenis ervan te raden. Sjerpen in verschillende kleurencombinaties en breedtes. Hoedjes met een diversiteit aan biezen en stroken bij de rechterlijke macht. Schildjes en embleempjes die het bestuurlijke niveau van de politici aanduiden. Een boeiende bezigheid om het allemaal te analyseren en er een verklaring voor te vinden.

Voor wie minder vertrouwd is met het protocol, moet ik misschien eerst de hiërarchische schikking in de kathedraal toelichten. Op de eerste rijen zitten de provinciale excelenties en hun rechterlijke en militaire evenknieën. Daarachter komen de rijen met belangrijke burgers en hoge functionarissen uit brandweer en politie. Hà, de baas van de civiele bescherming heb ik al enkele jaren niet meer gezien. Maar, aangezien ze dit jaar staken (onderandere wegens de sluiting van de Jabbeekse kazerne) ligt het ook niet binnen de verwachting dat een delegatie van dit korps komt opdagen. Na de functionarissen komen aan de burgerzijde de mandatarissen van vaderlandslievende verenigingen (vermoed ik, want ik ken daar niet iedereen van). Aan de militaire zijde start de opstelling met rijen hogere officieren, in logische sequentie gevolgd door de lagere rangen. Opvallend is de ruime omvang van het militaire contingent, dit jaar. Daaronder ook een keurig groepje reservisten.
 

Wie we vooral missen, is de korpsadjudant van het procinciecommando. Adjudant-Majoor Matton is ondertussen één van onze favorieten geworden, waar het samenwerking met Defensie betreft. Dus hadden we erop gerekend om handjes te schudden.

Pas later (bij het kijken naar het militaire defilé) raakt dit raadsel opgelost. Onze provinciale RSM heeft dit jaar de eer toegewezen gekregen om de Koninklijke Standaard te dragen tijdens het militaire defilé. Jawadde, dat is niet voor iedereen weggelegd! Zeker verdiend; en aangezien het een onderofficier uit onze provincie is voelen we daarbij de nodige gedeelde fierheid. Goed gedaan, Mario! 

Voor ons wordt de kerkdienst gevolgd door de traditionele optocht naar de Burg. Opnieuw valt het op hoe talrijk de militairen dit jaar van de partij zijn. Dat levert veel 'fotografie' op langs de weg. Uniformen zijn nog altijd eye candy voor toeristen die hongeren naar verzadiging van al hun zintuigen, tijdens hun exploratietocht in 'vreemde' landen.

Aangekomen op de Markt, heb ik toch eventjes de formele ingetogenheid van de optocht laten varen, om wild te zwaaien naar de internationale Live Cam in de Wollestraat. Hopelijk heeft mijn zeevarende dochter het 'incident' kunnen bekijken ;-)  De toeschouwers in de geopende ramen van het Brugs Biermuseum zullen het wel gezien hebben, denk ik.

Op de Burg volgen de traditionele toespraken. Waarschijnlijk gaat het goed met het land, want er zitten geen scherpe boodschappen in de tekst verdoken. Wel veel aandacht voor het einde van de Eerste Wereldoorlog en een expliciet dankwoord voor 'militairen' waar ook ter wereld. Mooi!

De alcoholconsumptie houd ik sober bij de receptie. Er staat nog een ritje naar Roeselare op het programma om samen met 'den Dirk' naar het militaire defilé te kijken. Dat doen we steevast met feestelijk drankverbruik, om onze kritische reflecties door te spoelen. Niet echt Statler & Waldorf (Muppets®), maar met onze gecombineerde militaire anciënniteit kunnen we toch wat pittige commentaren neerzetten. Globaal waren we eigenlijk tamelijk tevreden over wat we te zien kregen op het scherm.  Hoewel soms een groot gevoel voor humor nuttig is om absurde taferelen een plaats te geven, zoals de twee Vlaams separatistische excelenties die de Koning toelichting geven bij hèt Nationale Feest bij uitstek. Dit is en blijft toch het land van Magritte (surrealisme) 

Hà, en onze Koning heeft het goed gedaan na 5 jaar op de troon. De kroonprinses (16) zag er ook goed uit en heeft haar rol mooi ingevuld. Toch een beloftevolle toekomst voor ons Land en de Monarchie, me dunkt.

met vaderlandslievende groet,

Vz@roo-west.be