Kiezen
ASV Kring BO/W-Vl, 04 mei 2024

Het is een verkiezingsjaar. Het woord 'kiezen' kan daarom misschien wat negatieve gevoelens oproepen? We associëren het met conflict en strijd, waarbij de campagnes niet altijd proper gevoerd worden. Volgens mij zijn de meeste mensen het constante gekibbel en getouwtrek al lang beu. In mijn hoofd klopt het ergens ook niet, dat iemand een onderbouwde stem zou kunnen geven op basis van de (vage) beloften die tijdens de laatste maanden voor de verkiezingen worden verspreid? Maar misschien ligt het aan mij. De hele personencultus in de politiek stoot mij sowieso tegen de borst. Het is toch geen populariteits stemming? Voor mij gaat het veeleer om de partij-ideologie en minder om de partijprogramma's. De problemen waarmee we als samenleving te maken hebben, zijn mondiale problemen (milieu/klimaat, defensie/veiligheid, gezondheid/pandemieën, economie, energie,...), en die kan je niet aanpakken met pasklare, voorbereide antwoorden. Oplossingen zullen aangestuurd worden door het ideologische kader van de beleidsmakers. De verkiezingscampagnes kunnen daar misschien een voorsmaakje van geven , maar voor mij voelt het toch vooral als gladde verkoopspraatjes voor mensen die besluiteloos zijn.

Pas op! Er moeten beleidsvoerders zijn en het politieke métier lijkt mij een noodzaak. Zonder twijfel zijn er malafide krachten aan het werk om ons vertrouwen in die beleidsmensen te ondermijnen. De cyber-war is een dagelijks feit, want er zijn groepen die er belang bij hebben om onze samenleving te ontwrichten. Daar mogen we ons niet door laten vangen. Het hele campagnegedoe maakt de kandidaten kwetsbaar en dat kan tevens de kiezer radeloos maken. Doch, als we ons vertrouwen verliezen, dan komen er brokken van (denk maar aan de Brexit story).

Tot daar  het algemene gemijmer rond verkiezingen. Binnen onze kring moeten we gelukkig niet ten strijde trekken om een mandaat te veroveren. We kennen mekaar en het vertrouwen is groot. De zetelende voorzitter krijgt vlot het fiat van de leden om de voorzittersstoel nog eens 3 jaar warm te houden. De onverwacht vrijgekomen stoel van de penningmeester, wordt met algemene goedkeuring toevertrouwd aan Peggy. Tijdens de laatste maanden heeft ze het mandaat eigenlijk al ad interim ingevuld. Maar nu is het officieel. Om de permanentie te behouden, wordt Peggy verkozen voor een periode van 2 jaar. Als ze er dan nog zin in heeft wordt het mandaat per 3 jaar verlengd (met verkiezing). Nu is ze alvast zeer welkom bij het bestuur. En zoals dat in de militaire traditie hoort, trakteren!

Omdat de kring dit jaar z'n 40ste jubileum viert, zijn er natuurlijk cadeautjes. Zoals de hernieuwde voorzitter vertelt, horen er bij een onderofficier soldaten te zijn. Daarom heeft hij een pelotonnetje 'soldaten' meegebracht om te verdelen onder de aanwezigen. Voor de gelegenheid zijn de troepen ook gewapend. Uiteraard zijn het geen 'echte' soldaten, maar wel flesjes met een voortreffelijk brouwsel uit Leopoldsburg (waar veel goeie soldaten-stuff vandaan komt).

Daarna is het tijd om de echte wapens ter hand te nemen. Ook daarbij moeten keuzes gemaakt worden, want er zijn verschillende pistolen beschikbaar. Ze hebben allemaal hun bijzonderheden, maar ik vermoed dat de keuze toch vooral intuïtief wordt gemaakt. De rest is techniek en vaardigheid. Er zijn 25 patronen om af te vuren. Dat geeft ruimte om vertrouwd te geraken met het wapen en de situatie. Er kan ook een beetje geëxperimenteerd worden, want slechts de tien beste resultaten tellen mee voor de competitie.

Het hele competitie-gedoe is eigenlijk maar de achtergrond van de bijeenkomst. Dat is helemaal geen 'spannende' situatie om de meeste prijzen weg te kapen of om de hoogste punten te scoren. Het gaat vooral om het 'samenzijn'. Iedereen helpt een handje mee in het telbureau (punten tellen) en er is ruimte voor een babbel aan de toog. Het schieten zelf, vormt wel een dimensie op zich. Het geeft toch een apart gevoel om met een wapen in het hokje op de schietbaan te staan. De tussenschotten isoleren je van de andere schutters en de gehoorbeschermers versterken dat gevoel alsof je in een eigen cocon zit. Voor mij is dat een rustgevende ervaring. Daarna nog focussen op je ademhaling en houding; doel voor ogen en geen tijdsdruk om het schot te voltooien. Mmm ...

Helaas moet ik deze keer verstek laten, want een hardnekkige bronchitis maakt mij het leven zuur. Gelukkig is ondervoorzitter Chris ruim capabel genoeg om de voorzitterlijke taken over te nemen. Hij leidt de prijsuitreiking en feliciteert de winnaars van de avond. Er is een uitgebreide selectie biertjes ter beschikking waaruit de laureaten mogen kiezen. Ook ons geadopteerd huismerk (Ad Unum Omnes) voorziet in een fles rum en gin voor de succesvolle competitoren. 

Het kleine beetje spanning dat de prijsuitreiking oproept, verdwijnt snel in de daaropvolgende losse babbels. Het is toch het samenzijn met de maten dat het hoogtepunt vormt van deze avond. 

Er zijn verschillende keuzes gemaakt. De bestuursploeg zit op volle kracht. De cohesie binnen de kring is groot. Ons 40ste jubileum zorgt voor leuke verrassingen. Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een voorspoedige toekomst. 

We'll meet again,

DVz

Home