"Onder Ons"
20 November 2015

Kringmaaltijd

"We trekken ons terug binnen de muren van 'ons' kasteel. Een omgeving die historie en traditie ademt. Een sfeer waar ridderlijke moraal en fierheid haast tastbaar in de ruimte aanwezig zijn. Binnen deze aura van symboliek, komen wij samen als kameraden en lotgenoten."

Het welkomswoord van de voorzitter zet ietwat plechtstatig de toon voor de avond. Terwijl de wereld zit ondergedompeld in de nasleep van georganiseerde terreur, zoekt de reserveonderofficieren-kring de medialuwte op, om voor één avond de focus te richten op de constructieve verdiensten van engagement en verbondenheid. 

Het kasteel van Moerkerke levert al 6 jaar het decor voor onze korpsmaaltijd, waardoor het een vertrouwde indruk oproept. Dat is meteen te merken aan het gedrag van de binnenkomende gasten. Iedereen voelt zich hier vlug op zijn gemak. Het weerzien van de kameraden speelt daarin natuurlijk ook een belangrijke rol. Niettegenstaande onze formele uitdossing (2A,1C, stadskledij) blijft de vriendschappelijke omgang toch op de voorgrond staan. De ceremoniële toets, zorgt vooral voor structuur in het avondprogramma, waardoor wij ons betrokken voelen bij iets wat groter is dan onze individuele kenmerken.

Buiten de gangbare tradities eigen aan korpsfeesten, bestaan er binnen onze kring ook een reeks extra 'vaste waarden' die het geheel een persoonlijk karakter bezorgen. Van deze bijeenkomst wordt ruim gebruik gemaakt om verdienstelijke kringleden eens in de kijker te zetten. Daar hebben we er gelukkig genoeg van, om nog vele kringmaaltijden te vullen. Aan enthousiasme en bereidheid is er geen gebrek binnen onze rangen. Dat wordt trouwens al meteen merkbaar aan het begin van de avond, als Marc Leniere zijn geanimeerde versie van het menu voorleest. Een taak die hem al heel wat jaren te beurt valt, aangezien hij zowat onze eeuwige 'junior' is (Sgt4ever). Stiekem zijn we heel tevreden met zijn lot, want zijn inbreng heeft steevast een hoog entertainmentgehalte. De voorstelling van het menu is feitelijk iets om naar uit te kijken.

Goeie dingen verdienen appreciatie! Dat zijn binnen onze Kring geen holle woorden. Onze menulezer krijgt een presentje van de voorzitter en een waarderend applaus van de kringgenoten.

Ook de muzikale kwaliteiten en de bereidheid van 'onze' Luitenant worden niet vergeten. Lt Vanhoecke zorgde met zijn Last Post, voor een aangrijpende noot tijdens de plechtigheid aan het monument te St-Joris. Dat hij ons, als actieve officier, wil blijven steunen is niet evident. Vanavond krijgt hij de eer toegewezen om de heildronk aan Zijne Majesteit uit te brengen, ... en een klein geschenkje als dank voor zijn inzet.

Bij dit korpsfeest siert het vaandel van de Verbroedering (Brugse RO & ROO) de Ridderzaal, en tijdens onze activiteiten is dit symbool meerdere keren 'onder ons' geweest. Daarmee eindigt het verhaal van de vlag niet, want het attribuut heeft er al een hele geschiedenis opzitten. Onze voorgangers kwamen er al mee in beeld tijdens bijeenkomsten van onderofficieren in 1936 en 1937. Hoe rijk aan historie ook, oude dingen zijn meestal kwetsbaar. Daardoor wordt de inzet ervan tamelijk delicaat. Om die reden is er een nieuw vaandel in de maak voor onze Kring, dat meer geschikt is om publieke activiteiten te ondersteunen. Om één zaak moeten we in ieder geval niet verlegen zitten; we hebben al enkele kandidaten om als vaandrig op te treden. Een verantwoordelijke job, die niet altijd comfortabel uit te voeren is. De vlag mag misschien weerbestendig zijn, het manipuleren ervan in weer en wind, is een niet te onderschatten klus. Onze (gelegenheids)vaandrigs verdienen onze waardering. Hoewel ook de inzet van Geert Vannieuwenhuyse wordt geprezen, kunnen er enkel geschenken uitgereikt worden aan de aanwezige vlagendragers: Johan Neirinck en Didier Devlieghe.  Zij ontvangen felicitaties van de voorzitter, een Belgisch biertje van de bovenste plank, en sympathiserend handgeklap van de tafelgasten.

Ook de steun van onze partners en naasten wordt niet vergeten. Er zijn pakketjes voor iedereen, gevuld met leuke hebbedingen. Daar zit nog plezier in voor meerdere dagen. Wat zeer terecht is, want iedere reservist weet het belang van een knusse thuisbasis op waarde te schatten.
Misschien roept dit verslagje de indruk op dat onze korpsmaaltijd één aaneenschakeling is van uitgedeelde schouderklopjes en geschenken. De reden hiervoor ligt in het feit dat dit onderdeel van de avond het meest tastbare is om te beschrijven. Wat aan de tafels wordt verteld, en de daardoor opgeroepen sfeer, is niet zo gemakkelijk in woorden te vangen. Daarom beperkt dit verslag zich tot de intermezzo's die als een rode draad door het gebeuren lopen. Om te begrijpen wat er echt gaande is, moet je erbij zijn.

Gezien het verhoogde dreigingsniveau had onze mascotte zijn helm op. Maar voor de rest van het gezelschap is het (weer) een ontspannende avond geworden, met fijne tafelconversatie, boeiende contacten, en lekker eten. 

Tot de volgende,

Vz@ROO-West