Leeuwen

Last Post Ceremonie Ploegsteert 1 juni 2018

Het is handig om iemand als Dirk Saegeman in de omtrek te hebben. Hij bezit een indrukwekkende hoeveelheid kennis over militaire geschiedenis en monumenten. Dankzij hem weten we nu waarom de twee stenen leeuwen bij het monument van Ploegsteert van elkaar verschillen. Daar zit een symbolische betekenis aan verbonden. De ene leeuw kijkt naar het (gewelddadige) verleden en ontbloot zijn tanden in een waakzaam dreigende pose. De ander leeuw kijkt naar de toekomst en laat een soort blik op oneindig zien, die een aura van wijsheid oproept. Chapeau voor de beeldhouwer die dat voor mekaar heeft gekregen. Maar die stenen laten herkenbare menselijke emoties zien. 

Onze deelname aan de Last Post Ceremonie draagt dezelfde sentimenten als bij de leeuwen. Het is een respectvolle terugblik op een bloederig verleden, met de hoop dat zo'n slachting nooit meer hoeft te gebeuren. Maar in de dapperheid en de volharding van diegenen die erbij betrokken waren vinden we zekerheid dat er enorme mogelijkheden zijn voor de toekomst. Als mensen zich samen engageren is ieder doel haalbaar.

Hiervoor zetten wij graag onze kleuren in de kijker. Ons kringvaandel vervoegt de erehaag naast het monument en D & D doen de (opgemerkte) bloemenhulde. Marc L, Kurt en Ronny nemen positie op de eerste rij van genodigden (les berets devant), terwijl Marc G voor de foto's zorgt. Kringlid Liesbeth zorgt voor de vrouwelijke toets.

Er zijn nog meer leeuwen op het parcours. Een stevige delegatie van de British Legion Riders is opvallend aanwezig bij de plechtigheid. Op het eerste gezicht zien ze er een ruig gezelschap uit, met het karakteristieke mouwloze bikersjasje vol emblemen en de Vikingsnorren en -baarden. Maar de medailles en de militaire baret herstellen het fatsoen. Dit is een club met een eervol doel. Ze dragen de heraldische leeuw van het British Legion in hun kenteken.

Hun aanwezigheid laat toe om de traditionele Exhortation ten gehore te brengen na het spelen van de Last Post, zoals enkel een echte brit dat kan:

They shall grow not old, as we that are left grow old

Age shall not weary them, nor the years condemn

At the going down of the sun and in the morning

We will remember them

De formele plechtigheid wordt afgerond met een bedanking aan alle deelnemers en het signeren van het gastenboek. Dan ontbindt de massa zich. Sommigen (lokale bevolking) vertrekken meteen naar huis. Heel wat gasten steken de baan over naar l' Auberge voor een biertje op de terugweg. Ook wij verplaatsen naar het salon van het café. De zetels lijken een nieuwe inbreng in het meubilair van de zaak, maar prima geschikt voor ons gezelschap. De Queue's zorgen voor de perfecte afronding van onze avondlijke uitstap.  

Een rondje of twee babbelen over de dingen die ons bezighouden en binden. Lekker uitzakken in de zetels voor wat salon- en cafébabbels. 

Ook hierbij komen er nog leeuwen op de proppen. Marc L kan met een dasspeld pronken waarop het embleem van de Bde Piron is te zien. Een uniek cadeau van een oud 'Bevrijder', dat met trots mag gedragen worden. Het schild met kruis waarop centraal een stoere leeuwenkop prijkt. Het beest is niet weg te denken uit onze militaire historie. Waar is de tijd dat alle miliciens van de landmacht nog een leeuw op hun baret droegen (de pisser). Ah, de herinneringen ... Wat is er fijner dan met een clubje legerkameraden oude verhalen te herkauwen?

Vz@roo-west.be