|
"Sani !!!"
Nieuwjaarsactiviteit 24 januari 2015
Met een bijzonder geslaagde nieuwjaarsactiviteit in 2014, hebben we het begin gemaakt van wat hopelijk een gunstige trend zal worden. De gegidste wandeling te Nieuwpoort, gevolgd door een gezellig samenzijn met een natje en een droogje, leek een moeilijk te evenaren gebeurtenis. De ervaring heeft ons echter geleerd dat belangrijke succesfactoren voor een geslaagde kringbijeenkomst vooral liggen in het 'combineren' van activiteiten met een beperkte tijdsduur en met de klemtoon op het ontspannende karakter (geen stringente of complexe organisatie).
Zo kwam het concept van de nieuwjaarsactiviteit 2015 tot stand. Een verrassende en leerrijke exposé over de werking van de Duitse Medische Dienst tijdens wereldoorlog 1 door historicus Jan Vancoillie, gevolgd door broodjes en bier in goed gezelschap. Alles voor een licht prijsje gepresenteerd in de historische gebouwen van het Sint Franciscus Xaverius ziekenhuis ("de zwarte nunnen" voor de Bruggelingen).
Aangezien de geschiedenis vooral wordt geschreven door de overwinnaars, lijkt het aannemelijk dat de bijdrage van de Duitse Medische Dienst wat naar de achtergrond is geduwd. Toch zijn we niet echt verbaasd als Jan ons laat kennismaken met de goed georganiseerde en bijzonder efficiënte werking van deze vergeten component. Voor de medicallers onder ons is het alsof we oog in oog komen te staan met de 'moeder' van alle militaire medische diensten. De getoonde werkingsprincipes en de opbouw van de zorg- en triageketen, zijn tot op heden volstrekt herkenbaar en actueel.
Ook het beeld van de "wrede Hun" dat in de geschiedschrijving fel wordt benadrukt als het over het Duitse leger gaat, wordt enigszins in perspectief gezet. Misschien is het karakteristiek voor de medische troepen dat ze zich ook gemakkelijk openstellen voor de lokale bevolking? Daar zijn ook nu voorbeelden van de vinden. In ziekte, dood en lijden vervaagt het vijandsbeeld.
Soms lijkt het wat onmenselijk hoe in de militaire medische keten het individu moet plaatsmaken voor het belang van de massa. Organisatorisch is dit inderdaad een 'koude' benadering van menselijk leed, waarbij personen tot statistieken worden gereduceerd. Bij medische rampen (oorlog hoort tot deze categorie) is dit helaas de enige manier om de schaarse middelen efficiënt te benutten om een overaanbod van slachtoffers doeltreffend te behandelen. Daar staat altijd tegenover dat binnen deze goed geoliede medische machine, mensen van allerlei slag en soort (zorgvragers en zorgverleners) elkaar 'echt' ontmoeten en raken. Mede-lijden is een karakteristiek van onze soort.
Het hele referaat bevat zoveel interessante aangrijpingspunten om mee te pakken in een nieuwjaarspeech, dat het bijna een weggever wordt voor de voorzitterlijke nieuwjaarsbrief. Het "één voor allen, ..." -motief vormt dan ook de leidraad doorheen mijn nieuwjaarswensen. Losjes aangevuld met het belang van correcte geschiedschrijving en de waarde van persoonlijke engagement.
Na het bedanken van onze eminente spreker, en een 'woordje' van de voorzitter, mag de klasopstelling van het lokaal plaats maken voor een meer speelse formatie. Er zijn (bijzonder lekkere) belegde broodjes, enkele bakken stadsbier, en vooral... plezant gezelschap om de opgedane ervaringen te delen.
Het thema van de voordracht zal zeker tot de gespreksonderwerpen hebben behoord, die losjes tussen hap en drank worden uitgewisseld. Toch is deze eerste bijeenkomst van het nieuwe werkjaar ook de gelegenheid bij uitstek om contacten tussen kringleden te hernieuwen. Er wordt dus over vanalles gepraat, waarbij onze gemeenschappelijke interesse voor het reilen en zeilen binnen Defensie wellicht de belangrijkste teneur zet.
Daarnaast mag natuurlijk ook de invloed van onze aanwezige partners en naasten niet vergeten worden. In se maken zij evengoed deel uit van de Kring als de 'echte' leden. Hier en daar troepen de dames wel wat samen om hun kijk op de wereld te delen, maar uiteindelijk draagt het allemaal bij tot de gehele ambiance. Er worden wisselende cirkels gevormd voor conversatie, en de onderwerpen variëren van specialistische tot alledaagse bekommernissen. Aan het toenemende geluidsvolume te oordelen, heeft iedereen zijn bijdrage kunnen leveren aan deze opbeurende interactie.
Het is lang na het voorziene sluitingsuur als we uiteindelijk de zaal verlaten. De (flinke) groep aanwezigen moet bijna manu militare naar de uitgang geleid worden. Op zich is dat al een indicator voor het succes van deze instructieve en ook feestelijke avond. Het laat vooral zien dat het gevoel 'erbij te horen' opmerkelijk sterk is binnen onze Kring. Met zo'n beloftevolle start is het eigenlijk niet nodig om nog veel nieuwjaarswensen te bedenken. De Kring BO leeft; en dat is een feit!
"Op de solidariteit en de gezondheid" (santé)
Vz@roo-west.be