Unie(k)

Nieuwjaarsactiviteit Kring Brugs Ommeland; 30 januari 2016

'Onze' Valère (Erevoorzitter) houdt van vlaggen. Zelf zegt hij dat het een restverschijnsel is van zijn Marinecarrière. Zijn enthousiasme en gemeende trots bij het aanvaarden van het peterschap voor het splinternieuwe vaandel van de Kring, laten toch vermoeden dat zijn liefde voor het wapperende symbool dieper zit dan hij aanvankelijk wil voorwenden. Ik heb nog maar zelden trotsere peters aan de doopvont zien staan.

De officiële onthulling en ingebruikname van het vaandel tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst, is uiteraard een uniek gebeuren. Dat stond niet formeel op het programma. Toch lijkt het gepast om dit krachtige stuk kringpatrimonium een publieke verschijning te gunnen bij de startactiviteit van het nieuwe werkjaar. Het is tenslotte de bedoeling dat we er vanaf nu regelmatig mee buitenkomen. Een vaandel bezit niet enkel 'bindende' kracht voor onze vereniging. Het maakt ons ook meer zichtbaar voor de buitenwereld. Als we daarbij dezelfde fierheid laten zien als de vaandelpeter(s), dan zal niemand kunnen twijfelen aan onze (militaire) identiteit.

Natuurlijk heeft onze Nieuwjaarsactiviteit meer om het lijf dan de plechtstatige inhuldiging van het vaandel. Het kasteel van Rumbeke biedt wel een geschikte omgeving voor dergelijke ceremoniële zaken, maar er is meer te beleven dan dat. Een enthousiaste en onderlegde gids neemt ons mee door rustieke zalen, trapjes en zolders, waar we kennis maken met een uitzonderlijke selectie tekst- en beeldmateriaal van de Eerste Wereldoorlog. Heel overzichtelijk wordt de strijd op het Belgische grondgebied chronologisch overlopen en toegelicht, waarbij ook het ruimere kader van het Duitse offensief niet uit het oog wordt verloren. 

Bij mij roept dit alles een indruk op van hernieuwde trots voor de prestaties van het kleine Belgische leger van weleer. Vooraf had ik toch vooral het beeld voor ogen van continu terugtrekkende Belgische eenheden, die zeer weinig invloed uitoefenden op het oprukkende  Pruisische leger. In realiteit is er behoorlijk goed stand gehouden tegen een vernietigend overwicht aan manschappen en materiaal. Het zijn onze jongens die aanzienlijk hebben bijgedragen tot het vastlopen van de 'bewegingsoorlog' van '14. Geen onaardig resultaat als we het verder verloop van de strijd bekijken, waarbij veel bloed is vergoten voor minimale en  tijdelijke opbrengst.

Dat de Belgische troepen het er verder, tijdens de 4 jaar durende loopgravenoorlog, relatief goed vanaf hebben gebracht heeft veel te maken met de opperbevelhebber. De Koning-Ridder, Albert I, heeft zinloze slachtingen weten te voorkomen, door zijn leger weg te houden van uitzichtloze offensieven onder Frans bevel. Het was nog geen lolletje voor de Belgen, maar tot bloedbaden met dubieuze doelen is het niet gekomen.

Verder heeft het optreden van deze Vorst ook ons kleine landje onuitwisbaar op de wereldkaart gezet. Dankzij het unieke fotomateriaal en de deskundige toelichting van de gids, maken we nader kennis met het leven en werk van Koning Albert I. Tot op vandaag is het niet moeilijk om de charismatische aantrekkingskracht van die man te herkennen.  Als staatshoofd in een sterk veranderende wereld zal hij het niet gemakkelijk hebben gehad om zijn rol te handhaven. Achteraf bekeken, roept de levensgeschiedenis van Albert bij mij toch een tamelijk 'hedendaags' aanvoelende indruk op. Een 'moderne' monarch; voor op zijn tijd?

Na de onderdompeling in de geschiedenis van Vorst en Vaderland, is het tijd om terug te komen in de huidige realiteit. Als iedereen van een drankje en een broodje is voorzien kan de voorzitter zijn nieuwjaarsbrief presenteren. Voor de gelegenheid wordt de boodschap ondersteund met plaatjes en prentjes. In tegenstelling tot de meeste jaaroverzichten in de grote pers, ziet het verhaal van onze kringexploten er vrij hoopvol uit. We zijn veel buiten (in beeld) geweest en hebben ook prachtige cohesie-activiteiten om op terug te blikken. Als we zo doorgaan, moet het huidige jaar ook memorabel worden. ...

Dan is het tijd om samen, met een babbel en een knabbel, het nieuwe jaar officieel in te zetten. Hierover kan ik geen inhoudelijk verslag doen, maar de gelaatsuitdrukking van de aanwezigen laat wel zien dat iedereen zich amuseert. Hoe zou het ook anders kunnen. We zijn 'onder maten', en er is altijd iets interessants te vertellen. Aan onderwerpen geen gebrek. Als we tegen 22.30h de deur willen dichttrekken (afspraak met het kasteel) zitten veel gesprekken nog op kruissnelheid. Dat is misschien wat jammer, maar stoppen op een hoogtepunt is niet mis. Er ligt nog een heel jaar voor ons om de conversatie verder te zetten.

Voor mij is de Nieuwjaarsactiviteit een bemoedigende en inspirerende gebeurtenis geweest. Inspirerend omwille van het brokje historie dat mij is onthuld, en waar ik niet zoveel vanaf wist. Bemoedigend omdat onze Kring het al meer dan 30 jaar goed doet, en de leden/maten mekaar zo goed verstaan. Misschien is het door deze  verstandhouding dat het opruimwerk (en afwas) met bijna-militaire efficiëntie wordt afgewerkt. Nu ben ik niet alleen trots omwille van ons nieuwe vaandel, maar voel ik mij ook fier om bij deze fijne groep te mogen behoren. Jullie zijn een bende naar mijn hart!