In de kijker

Nieuwjaarsreceptie 2012

Één grote familie!

"Ik wist niet dat je ook van de familie bent!" Deze verraste uitspraak van een actieve officier, viel mij te beurt tijdens een studiedag voor militaire verpleegkundigen, vorig jaar. We hadden al vroeger kennis gemaakt in mijn burgerlijke hoedanigheid, maar dit was de eerste keer dat hij mij in uniform te zien kreeg. En zie, meteen was er een soort gevoel van overeenstemming: we hoorden tot dezelfde "familie". 

Datzelfde gevoel krijg ik meestal ook op samenkomsten, zoals deze nieuwjaarsreceptie. Veel individuele verschillen, maar ook iedereen een beetje gelijk. Bekende gezichten, waarachter complete levensverhalen schuil gaan. Onderliggende betrokkenheid en spanningen. Broederschap en rivaliteit. Maar altijd een stuk herkenning. Altijd dat wij-gevoel; net als bij een familiefeest. 

Met 70 aanwezigen, waaronder één derde onderofficieren, mag deze bijeenkomst wel een succes genoemd worden. In zekere zin is dat toch een opluchting, want dit jaar was de volledige organisatie van dit evenement in handen van onze Kring. In het kader van de onderlinge samenwerking tussen officieren en onderofficieren, viel ons de eer te beurt om deze klus te klaren. Zoals dat gaat bij 'eerste keren' heeft dat uiteraard de nodige kinderziekten met zich meegebracht, maar het uiteindelijke resultaat mag gezien worden. Er is geen gebrek geweest aan vrolijke gezichten, en bij de afsluiter was het bijna nodig om de enthousiaste feestvierders 'manu militare' buiten te zetten. Zonder twijfel, een geslaagd feestje.

De nieuwjaarswensen van de beide voorzitters horen traditioneel ook bij dit gebeuren. Voorzitter Vanhoecke leest voor 'uit eigen werk', en beargumenteert  drie wensen:

1. Zoals het een goede familie betaamt, moeten we elkaar niet te lang uit het oog verliezen, maar iedere gelegenheid aangrijpen om samen te komen
2. Als we constructief willen samenwerken hebben we behoefte aan 'open' dialoog. Er moet dus véél en goed gecommuniceerd worden
3. Om ons (klein) gezelschap in stand te houden, moeten we niet enkel focussen op onze militaire roots. Er is een creatieve (durvende) aanpak nodig om iedereen te blijven boeien.

Voorzitter Lycke spreekt ook enkele bemoedigende woorden, vóór hij meedeelt dat hij zijn mandaat neerlegt. Hij heeft er twee termijnen opzitten, en daarmee is de limiet van zijn voorzitterschap bereikt. Zoiets kan gunstig zijn om de dynamiek te bewaren in een vereniging. Misschien is dat iets om over na te denken binnen onze Kring? De huidige kringvoorzitter zit namelijk al 14 jaar op die plaats, en dat is de helft van tijd dat Kring Brugs Ommeland bestaat.

Maar nieuwjaarsrecepties zijn niet geschikt voor doorgedreven filosofische beschouwingen. Het gaat over semi-formeel samen zijn, interessante babbels opzetten, losjes van gedachten wisselen, en vooral voelen dat we er niet alleen voor staan. 

Voor de meeste aanwezigen was de (zoek)tocht naar 't Roodhof geen moeilijke klus dankzij de hulp van de alomtegenwoordige GPS. Voor het rondtoeren in de zaal waren geen satelieten nodig. Dat lukte op eigen intuïtie, want het terrein was bekend/vertrouwd. Wij maken immers allemaal deel uit van dezelfde 'familie'.

Aan allen bied ik mijn allerbeste wensen voor het nieuwe jaar, met een goede gezondheid en -zelfs als dat mankeert- vooral heel veel vriendschap en genegenheid.