Regels en reglementen

Algemene Ledenvergadering Kring B.O. & W-Vl

10 mei 2025

Wie voor Defensie werkt weet wel een en ander over 'regels & reglementen'. Serieuze organisaties, die hun doel en kracht halen uit 'samenwerkende eenheden', moeten beroep doen op een stelsel van regels en reglementen om effectief te kunnen opereren. Uiteraard geldt dat ook voor andere organisaties, verenigingen, samenlevingen, en projecten, die een gemeenschappelijk doel willen bereiken. Zonder de regels die instaan voor zowel interne kracht (binden, verenigen), als voor externe kracht (doel, missie) worden groepsinitiatieven stuurloos en onvoorspelbaar. Bij het werken in zo'n organisatie kunnen de bestaande regels wel eens voor een paradox zorgen. Soms voelen ze aan als een remmende factor, en soms bieden ze welgekomen houvast (veiligheid). Het zijn de bestuurders van de organisatie die voor gepaste verhoudingen moeten zorgen in het hanteren van de reglementen. 

De reglementen schrijven voor dat onze kring één keer per jaar een Algemene Vergadering moet beleggen, omdat wij deel uitmaken van een overkoepelende v.z.w. Daar is geen ontkomen aan, want er moeten al eens mandaten verkozen worden, en het bestuur moet verantwoording afleggen aan de leden over het lopende beleid. Heel logisch, allemaal. Toch hoeft zo'n bijeenkomst geen al te saaie bedoening te worden. We nemen de zaken ernstig, maar laten ook ruimte voor de nodige ontspanning. Ondertussen is het een traditioneel gegeven geworden dat we voor onze vergadering onderdak vinden in Schietsportcentrum Coppens (bij collega reservist Paul). Naast serieus vergaderen kunnen we daar meteen ook ontspannen met een vriendschappelijk schietwedstrijdje. Iets wat de meeste mensen met militaire achtergrond wel kan boeien.

Als hoogtepunten uit de vergadering kunnen de volgende onderwerpen weerhouden worden: we hebben een goed gevuld jaarprogramma en trouwe deelnemers; ons ledenbestand is stabiel en groeit zelfs aan; we zijn financieel gezond; achter de schermen gebeurt heel wat communicatie met externe instanties; ook op nationaal niveau dragen we ons steentje bij; wij zijn een belangrijke kring binnen KNUROO; onze secretaris mag nog eens drie jaar zijn mandaat innemen; er wordt gewerkt aan een nieuwe nationale structuur voor de verenigde reserve, waarin de huidige erkende militaire verenigingen zouden gaan samenwerken (in het belang van de nieuwe reserve); het kringlidgeld gaat volgend jaar 2 euro omhoog om de toegenomen levensduurte op te vangen...

Een hele boterham, die toch in een korte en krachtige voorstelling met de leden wordt gedeeld. Er is nog ruimte voor enkele vragen en reflecties. Daarna kan het formele gedeelte afgerond worden, en is het tijd om te gaan knallen.

De primeur van deze schietcompetitie, is toch de introductie van een 'lang wapen'. Naast een mooi assortiment pistolen kan er dit keer geschoten worden met de Schmeisser AR15-s4f. De 9mm versie van dit wapen is een elegante constructie, die stabiliteit verenigt met gemakkelijke hanteerbaarheid. Zelfs wie weinig ervaring heeft met het manipuleren van karabijnen, kan hier snel en veilig mee overweg. Goeie keuze!

Bij de pistolen zitten alle klassiekers in het aanbod: FN 509, Browning GP, CZ SP01, Walther PDP, en de SIG Sauer P320. Allemaal met 9mm munitie. Aangezien enkel de 10 beste treffers meetellen voor de competitie  kan er ruim geëxperimenteerd worden met de voorraad (25 patronen per wapen). Moeilijk om te zeggen of dit nu een 'spannende' of 'ontspannende' gebeurtenis is.


Er is een ruime keuze aan prijzen beschikbaar, en dat is maar goed ook. Onze topschutters blijven vaak dezelfden, maar er valt toch dikwijls iets mee te nemen voor de minder performante schutters. Zelf hecht ik niet zoveel waarde aan dit gegeven, want de prijskamp is eigenlijk bijkomstig. Het gebruik van de wapens biedt z'n eigen voldoening. Maar ja, er mag ook een beetje competitie zijn. Altijd plezant om met een fles naar huis te gaan.

Anders dan andere jaren, verloopt de TIR nu onder een strikte regie. De geroutineerde schutters krijgen de eerste beurt, waarna de 5 lijnen steeds bezet blijven. Terwijl de eerste ronden geschoten worden, krijgen de wachtenden een instructiesessie over het hanteren van de (nieuwe) wapens. De beginnelingen vormen het laatste vuurpeloton (klinkt wat eigenaardig; sorry).

Dit systeem lijkt efficiënt te werken. In minder dan twee uur kan de hele competitie afgewerkt worden. Het telbureau (voorzitter) kan met continue regelmaat treffers tellen en punten toekennen. Dit neemt onverwacht wel een plotse piek aan werk, door het hoge aantal ex aequo's. Verschillende schutters hebben de 'roos' compleet weggeschoten. Gemakkelijk om de tien beste treffers te tellen, maar als bijna iedereen zo'n puntenkaart aflevert moeten er meer treffers gezocht worden. Stress voor de beoordelaar met af en toe wat natte vingerwerk (vermoedelijke treffers). Er komt finaal nog een digitaal rekenblad aan te pas om de uiteindelijke prijswinnaars te onderscheiden. Penningmeester en voorzitter zijn het erover eens dat het telbureau dit keer ook een prijs verdient.


Uitendelijk lukt het toch om tegen het moment dat de prijzen moeten uitgereikt worden, de laureaten bekend te maken. Ook daar zijn regeltjes voor. Maar het gaat er toch vooral over dat enkele schuttersprestaties even voor het voetlicht komen. Daarna is er voor iedereen gelegenheid om nog wat bij te babbelen en enkele drankjes te nuttigen op kosten van de kringkas. De gewonnen biertjes zijn leuk, maar het is toch vooral het gezelschap dat de sfeer van deze bijeenkomst bepaalt.

De bestuurlijke zaken zijn reglementair geregeld. We hebben nog eens met wat schiettuig aan de slag gemogen. De babbels met copains waren plezant en interessant. We zijn voldaan naar huis vertrokken met prachtig avondrood als decor. Het is goed geweest.

Felicitaties voor de prijsschutters en dank aan allen die hun bijdrage leverden.

Vz@roo-west.be