In de kijker

TIR 28 augustus 2011

Ht mandaat van kringvoorzitter brengt enkele 'verplichtingen' met zich mee. Zo wordt er verwacht dat deze mens aanwezig is op belangrijke kringevenementen, zeker als er contacten voorzien zijn met prominenten, of als er officiële mededelingen moeten gepleegd worden, of prijzen uitgereikt, of gewoon (voor de vuist weg) een speechke moet afgestoken worden. De ene klus is al plezanter dan de andere, maar het hoort nu eenmaal bij de job.

Een evenement als onze jaarlijkse kring - BBQ & TIR behoort zeker tot de categorie van leuke opdrachten voor een voorzitter. Er is 'goe gezelschap' aanwezig, de sfeer is informeel, de liefhebbers mogen hun kunsten bewijzen met het pistool, en er zijn massa's prijzen te winnen. En dan heb ik het nog niet over de lekkere hap  die op tafel komt. Neen, het kost geen moeite om hiervoor acte de présence te leveren.

Dit jaar is het toch een beetje 'spannend' voor mij, want de barbecue sluit vrijwel naadloos aan op mijn militaire engagement ingevolge de Vierdaagse van de IJzer. Mijn eenheid, 1EMI, levert namelijk de mensen en middelen voor de medische steun aan de mars. Een verpleger kunnen ze daarbij goed gebruiken, naast heel wat coördinerende functies die ook door actieve reservisten worden ingevuld. Voor 'grijze en kalende' reservisten is het wel fijn om nog eens 'groot' te mogen uitpakken. Zo'n manoeuvre roept wel wat herinneringen op aan vervlogen dagen van groot middelenvertoon in de sfeer van de koude oorlog. De medische steun op het marsparcour, met meer dan 6.000 deelnemers in omloop, vraagt evengoed een behoorlijk omvangrijke ontplooiing. Super! Maar vijf dagen van continue inzet (zelden 5 uur slaap per nacht) eisen wel hun tol. Tussen mijn thuiskomst van deze wederoproeping, en het vertrek naar de barbecue zitten exact 10 minuten. Mijn kop is er dus niet helemaal bij, maar de goesting is er wel.

Vraag mij dus niet hoeveel mensen er precies aanwezig zijn. Alle tafeltjes zijn bezet. De kinderen eten in de eerste ploeg, om daarna plaats te maken voor de volwassenen. Flink wat mensen op de been, dus. De vakantiesfeer zit er ook nog een beetje in, wat de sfeer opperbest maakt.

Met mijn vermoeide lijf laat ik het bijbaantje van puntenteller bij de TIR aan mij voorbij gaan. Marc kan tenslotte toch beter rekenen/tellen dan ik, wat hem de geknipte man maakt voor de zaak. Op die manier voelt het ook objectiever aan voor mij, als ik bij de prijsuitreiking de verdiensten van mijn eigen kroost moet belonen. Dit jaar kost dat echter niet de minste moeite, want zoonlief is waarschijnlijk ook wat vermoeid en valt niet in de prijzen. Johan, Patrick, Pierre, Chris en Benedict gaan met de prijzen lopen. Goed gedaan, mannen!

Verslagjes schrijven lijkt ook stilaan een voorzitterlijke taak te worden. Toegegeven, ik doe dat wel graag. Maar het moet toch soms wat saai worden om altijd dezelfde stijl te lezen? En natuurlijk komen op die manier enkel mijn indrukken 'in de kijker'. Dus wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om iedereen met een beetje inspiratie op te roepen een brokje eigen werk te publiceren. Heel eenvoudig: tekstje uittikken in Word, opslaan, en doorsturen naar mij. Foto's apart opsturen (mag in lage resolutie). Binnen enkele dagen zet ik die pennevruchten op onze site.  Zo kunnen alle kringleden meegenieten van al onze activiteiten.

Doen!

Tot de volgende.