SMM_2012

Het is nog 'stil' op straat als ik bij collega-bestuurslid Marc aanbel, rond kwart voor zeven op zaterdagmorgen. Gelukkig ben ik van het type "morgenmens", zodat dit eigenlijk best wel te genieten valt. Aan ontbijt moeten we geen extra tijd besteden, want we zijn uitgenodigd door het stadsbestuur van Kaprijke om aan te zitten voor een hapje na de startplechtigheid van de SMM. Als kleine tegenprestatie wordt er van ons verwacht dat we met een delegatie (in uniform) de ceremonie ondersteunen. Iets waar we graag voor uit ons bed komen.

Het opzet van de Mars, zit namelijk in de herdenking van de bevrijding van onze regionen, op het einde van de tweede wereldoorlog. Het zijn hoofdzakelijk Canadese en Poolse troepen die deze klus hebben geklaard. We mogen die gasten dus wel dankbaar zijn. Als wij dat kunnen tonen door een (kleine) militaire aanwezigheid neer te zetten bij deze commemoratie, dan doen we dat met enthousiasme. Ondertussen is dit al een soort vaste jaarlijkse afspraak geworden, want de vzw België-Canada houdt eraan om ons uit te nodigen voor dit evenement. De grootte van onze delegatie kan wat variëren, maar de laatste 5 jaar zijn we trouw van de partij geweest. Af en toe mochten we ook kringleden mee zien opstappen met de wandelaars.

Ondertussen is onze aanwezigheid zelfs méér op de voorgrond gekomen, door het persoonlijke engagement van Benedict en Geert, die coördinerende functies hebben ingenomen in de organisatie van de mars. Tel daarbij nog de bijdrage van enkele collega's uit KNUROO Oost-Vlaanderen (Georges en Geert), en er mag gezegd worden dat de reserveonderofficieren hier een stevige schouder onder de zaak zetten. Deze mars zit dan wel niet op de schaal van de 'groten' (zoals de MESA en de Vierdaagse van de Yzer), maar dat maakt de symbolische waarde ervan niet minder krachtig.

Het feit dat jaarlijks een delegatie Canadese militairen aantreedt voor deelname, laat zien dat de gebeurtenissen uit het verleden ook daar niet zijn vergeten. Gedurende één dag marcheren er weer Canadese troepen over onze wegen. Voor de oudere bevolking moet dit wel wat herinneringen oproepen. Voor de jongeren mag het een signaal zijn dat het verleden niet zo veraf is, en dat de huidige vrijheid niet zonder offers is verkregen. In een ander land gaan strijden, met risico voor eigen leven, vraagt meer overgave dan 'vriend' worden op facebook®.

De aanwezigheid van de Canadezen op dit gebeuren, is wellicht een sine qua non. Maar de organisatoren geven tevens blijk van een open geest, door ook de bijdrage van de Poolse bevrijders onder de aandacht te brengen. Sinds enkele jaren zien we ook een Poolse militaire delegatie verschijnen op de plechtigheden en de mars. Persoonlijk voel ik toch een bijzondere sympathie voor de Polen. Ze zijn door de geschiedenis niet erg fair behandeld geweest, als je bedenkt wat ze hebben moeten verduren na de capitulatie van Nazi Duitsland. Dat ze zich nu eindelijk in de kijker kunnen zetten als onze bevrijders, vind ik wel terecht.

Het is een kleine en serene plechtigheid, die aan de start van de mars voorafgaat. Er zijn toespraken van de plaatselijke burgemeester, de voorzitter van de vereniging België-Canada, en de CO van het Canadese detachement. Daarna komt een rustige bloemenhulde door verschillende delegaties en vertegenwoordigers van de buurtgemeenten. De Canadese, Poolse en Belgische hymnes ronden het ceremoniële gedeelte af. Er wordt nog een lint geknipt, en de wandelaars kunnen hun tocht aanvangen, langs de plaatsen waar hun wapenbroeders twee generaties geleden door het land trokken. De memorial is begonnen ...

Voor de prominenten (waar wij ook toe behoren) is er nog een ontbijt voorzien, waar kan nagekaart worden over de voorbije gebeurtenis. Het is ook een gelegenheid om nieuwe en oude kennissen te ontmoeten.

Buiten de generaal, waren de enige aanwezige Belgische uniformen die van reserveonderofficieren. Onze impact op deze plechtigheid moet dus niet onderschat worden. Hierbij wil ik zeker niet de waarde van een generaal relativeren; dat blijft zeker de allerbelangrijkste representant van onze Belgische Defensie. Meer 'moet' dat niet zijn! Toch, denk ik dat het wel waardevol is als er ook in de achtergrond wat militaire presentie aanwezig is. En dat is iets waar wij, reservisten, toch vrij goed in zijn. Oude (tinnen) soldaten zijn geen interessant 'speelgoed' meer, maar ze zijn wel enorm 'decoratief'.