Best Ever

Kringmaaltijd 23 november 2018

"The answer to Life, the Universe and Everything is ... 42." De hilarische absurditeit van Hitchhikers Guide to the Galaxy (boek, radiohoorspel, TV-serie, toneelvoorstelling, graphic novel en film van Douglas Adams) maakt duidelijk hoe onzinnig het is om een kwalitatieve vraag te beantwoorden met een kwantitatieve referentie. Om de vraag te beantwoorden, hoe onze Kringmaaltijd is geweest, zou het eveneens onzinnig zijn om enkel het aantal deelnemers te vermelden: 34. Cijfers kunnen best nuttig zijn, maar ze geven geen compleet beeld van de realiteit. Zoals Einstein zou gezegd hebben: "Not everything that counts can be counted and not everything that can be counted counts." Een waardevolle les voor onze maatschappij, waar we regelmatig teveel belang hechten aan aantallen 'likes' en 'volgers'. De echte waarde van gebeurtenissen is zoveel complexer dan de abstractie ervan in cijfers.

Toch is het fijn om vast te stellen dat 2/3 van onze kringleden tijd vrijmaakt om deel te nemen aan deze cohesie - activiteit. Ook leuk om weten dat de tijd voorbij is gevlogen en het na 02h is geworden dat we de kasteeldeuren achter ons hebben dicht getrokken. Tot daar de cijfers van ons feestje.

Wat niet meetbaar is, maar wel zichtbaar op het fotomateriaal, is de opgewekte sfeer die al meteen tijdens het receptiemoment tot stand komt. Iedereen content om de rest van de bende terug te zien. Plezant socializen met de copains en copines. Een beetje bijbabbelen onder het genot van een drankje en wat hapjes. Ook een paar bijzondere gasten in ons midden, deze keer. Ere-kolonel Hans Blondelle heeft de aloude draad weer opgenomen en komt opnieuw aansluiten bij ons gezelschap. Een traditie die in eer wordt hersteld. Verder krijgen we ook bezoek van onze nationale voorzitter, die het wel zag zitten om eens de West-Vlaamse couleur local te komen opsnuiven. 

Van nationale voorzitters verwachten we wel iets meer dan 'soit belle et tais toi'. Het is altijd interessant om het aangename aan het nuttige te koppelen. Er zijn namelijk nog enkele KNUROO medailles uit te reiken, en wie kunnen we beter de honeurs laten waarnemen dan onze voorzitter? Michel kwijt zich met stijl van zijn opdracht, terwijl ik vanuit lokaal standpunt de verdienste van onze leden voorstel aan de aanwezigen. Een prima samenspel dat met een oprecht applaus wordt beloond. We hebben beslist heel wat verdienstelijke leden in onze Kring.

Ook hebben we dit keer nog één specialleke in petto. Niet in de betekenis van frietkotjargon, natuurlijk. Maar een echte bijzonder gebeurtenis. De Kring kent een Ster toe aan collega Marc Crommelinck, voor de voorbeeldige invulling van zijn rol als (reserveonderofficier) instructeur bij de opleiding voor onderofficieren aan de Koninklijke School voor Onderofficieren. Een inspirerend voorbeeld voor iedere reservist, waarbij de grens tussen reserve- en beroepskracht bijna onzichtbaar wordt. Ubique Lucent Astra (ULA); sterren schitteren overal. Voor de 8^ste keer in 15 jaar wordt deze onderscheiding uitgereikt, wat op zich al een bijzonder cachet geeft aan deze kringmaaltijd.

Buiten het uitreiken van onderscheidingen en complimenten, hangt er ook een permanente sfeer van sympathie binnen onze groep. Er zijn natuurlijk de gebruikelijke cadeautjes voor ieder aanwezig lid, en (nooit te vergeten) de presentjes voor de partners. Maar er komen ook enkele verrassende blijken van waardering en medeleven op het programma. Dat begint al tijdens de voorstelling van het menu door onze Sgt4Ever. Marc speelt met metaforen en oude gebruiken om spijs en drank aan de man te brengen. Gelukkig weet hij de dubieuze helende waarde van de Zuster Godelieve Bloedwijn te relativeren, en krijgen de aanwezige revaliderende kringleden een beter alternatief aangeboden om hun genezingsproces te bevorderen: een Pikeurtje.

Onze Kurt, die de organisatie van onze deelname aan de Düsseldorfse schietcompetitie heeft geregeld, krijgt een dankgeschenkje van de deelnemers. Ha, daar zijn we toch goed in?! Schouderklopjes zijn zo belangrijk in een solidaire groep.

Dus moeten voorzitters daarbij het voortouw nemen. Twintig jaar op de voorzitterlijke stoel zal wel enige verdienste inhouden, maar dat kan niet zonder de inbreng van een dynamisch bestuur. Het mag gezegd dat onze Kring een bijzonder goeie bestuursformatie heeft. Niettegenstaande onze onderlinge verschillen wordt er erg constructief gecommuniceerd en samengewerkt. Hoewel dit misschien een vanzelfsprekend gegeven lijkt, mag de waarde hiervan niet onderschat worden. Als blijk van waardering krijgt ieder bestuurslid een exemplaar van het Groot Vlaams Vloekboek cadeau van de kringvoorzitter. Als er al eens een krachtterm moet gebruikt worden binnen de bestuursvergaderingen, zal dat op zijn minst met wetenschappelijke/taalkundige onderbouw gebeuren. 

We hebben ook onze verbondenheid met de Natie en de Vorst bevestigd, lachend geposeerd voor de groepsfoto, en lekker en overvloedig genoten van diverse tafelgeneugten. In feite heb ik van verschillende gasten te horen gekregen dat de maaltijd onder de categorie 'Best Ever' mag gerekend worden. Dat compliment zullen we zeker aan de chef doorgeven en meteen boeken voor de feestzitting van volgend jaar. Dat zou nog beter moeten worden, want de Kring bestaat dan 35 jaar! Een koralen jubileum! Dat zou wel eens iets kunnen worden met een maritiem thema, dus. Wel passend bij onze Noordzeeprovincie?

't Is goed geweest.

Vz@roo-west.be