Brave little Belgium

Hulde 7de Linie; Uniebrug 24 Oktober 2015

(22 oktober 1914) "Bij het eerste daglicht herneemt de vijandelijke artillerie haar bombardement. Wanneer dit om 09.00h plots zwijgt, ziet men de Duitse infanterie oprukken. Vanuit onze stelling wordt dit beantwoordt met een razend geweervuur. Eén sectie van de 27ste Artilleriebatterij onder Onderluitenant Mattagne, heeft plaats gevat achter de dijk, en schiet op 700 meter afstand in de vijandelijke rangen. Dit vuur kan de aanval doen stilvallen. Maar zodra de Duitse infanterie de aanval staakt herneemt hun artillerie de barrage op onze stellingen. Als de artillerie stilvalt herneemt de infanteriebestorming. Telkenmale opnieuw. Onze mannen hebben geen menselijk uitzicht meer. Hun gelaat is zwart van stof en rook. Hun uniformen zijn met bloed en modder bedekt. Maar hun dapperheid blijft even groot..."

Het voorgaande stuk tekst is afkomstig uit de geschiedschrijving van het Belgische Leger; de veldtocht van 1914-1915. De auteur is anoniem gebleven, maar de stukken zijn officieel gepubliceerd. Er staat een chronologische verslag in te lezen van iedere dag strijd tussen de oprukkende Duitse troepen en onze eenheden. De toonaard van het werk is zakelijk en objectief; soms een beetje 'rauw'; met af en toe een heroïsche (fiere) reflectie. In zijn geheel is het tamelijk ontnuchterend om lezen. De gruwel is zo realistisch weergegeven, dat het moeite kost voor de menselijke geest om de omvang ervan te bevatten.

In het actuele commemoratiegebeuren van de Groote Oorlog, lijkt de klemtoon nogal eens te liggen bij de 'grote' deelnemers. De verdiensten van het kleine Belgische Leger is in die geschiedenis verworden tot niet meer dan een kanttekening. Uiteraard zijn er in absolute cijfers veel hogere aantallen slachtoffers te betreuren bij de Franse en de Commonwealth troepen. Het is heel terecht dat dit feit permanent deel moet uitmaken van het gemeenschappelijke geheugen. Dat mag niet vergeten worden. Maar ook 'onze' jongens verdienen een opmerkelijke plaats in de volksherinnering.

De historie van verscheidene Belgische eenheden wordt in stand gehouden door vriendenkringen en gelijksoortige verenigingen die zich profileren als traditiedrager ervan. De herinnering aan de verdiensten van de verdwenen eenheden wordt op die manier levendig gehouden. Niettegenstaande de belangrijke rol die het 7de linieregiment heeft gespeeld bij het vertragen van de Duitse opmars, is hun geschiedenis enigszins in de vergeethoek geraakt. Reden genoeg voor onze Kring, om de herdenking van hun heldhaftige inzet opnieuw leven in te blazen.

Zaterdag 24 oktober 2015 (dat was in 1914 ook een zaterdag), komen 50 mensen samen bij het vernieuwde monument aan de Uniebrug (Sint-Joris) om hulde te brengen aan de dappere mannen van het 7de. De regie is in handen van KNUROO Kring Brugs Ommeland & West-Vlaanderen.

Zeven vaandels worden opgesteld langs de Yzer. Na een welkomswoord en korte introductie op het verloop van de ceremonie door Paulien Braet, neemt AJM Dirk Saegeman de toehoorders mee in de tijd, met zijn verhaal over de exploten van het 7de linie tijdens de bange oktoberdagen van 1914.

Als de verteller zijn verhaal afsluit met het beeldende citaat: "Zij die gesneuveld zijn worden niet vergeten. Zij die vergeten zijn, zijn dood", blijft een ingetogen stilte hangen. Daarna worden bloemen neergelegd aan het monument, door verschillende verenigingen. Als ultiem eerbetoon laat Luitenant Joris Vanhoecke de pakkende tonen van de Last Post klinken over dit vredige stukje groen, aan de oever van de IJzer. Het Nationale Volkslied rondt de plechtigheid af.

Het gebeuren is daarmee nog niet gedaan. Alle gasten zijn uitgenodigd voor een drink in het sfeercafé 'The Newport Times' te Nieuwpoort. Hier is Bert Gunst (Schepen van toerisme) onze gastheer. Omringd door memorabilia van WO1, krijgen we een natje en een droogje voorgezet. Dat vormt meteen ook een geschikt moment voor de kringvoorzitter om wat inspirerende stof tot nadenken voor te lezen. Daarin wordt ook ons engagement bevestigd om de hulde bij het monument tot een jaarlijkse activiteit te maken. Wij zullen de jongens van het 7de niet vergeten.