Veertig

Kringmaaltijd 22 november 2024

Het getal '40' blijkt een bijzondere betekenis te hebben. Gaande van de nuchtere/wetenschappelijke "Quarantaine", de fabelachtige "40 rovers van Ali Baba", of de religieuze "40 dagen (vasten)-tijd." Het cijfer komt keer op keer bovendrijven in de volksgeschiedenis. Onze menupresentator van dienst, Marc, maakt dankbaar gebruik van deze vaststelling om de kringmaaltijd van start te schieten. Smakelijk iedereen!

Hoewel het samen aan tafel gaan een centraal gegeven is bij ons korpsfeest, hoort er toch ook heel wat randanimatie bij. Daar mogen voorzitters een rolletje in spelen. Het omvat het begroeten van de aangekomen gasten, de inleidende toespraak, de heildronk op Zijne Majesteit, en het uitdelen van algemene instructies voor het verdere verloop van de avond. 

Dit keer zijn we bijzonder talrijk (44), waardoor het receptiemoment plaatsgrijpt in het salon, annex de bar. Een erg gezellige ruimte met een brandend haardvuur, die snel volloopt met collega's in Groot Tenue of gelijkwaardige burgerdracht. Iedereen voor de gelegenheid voorzien van een rood juweeltje om ons robijnen jubileum te vieren. Het 'verkleden' en dragen van symbolen maakt deel uit van de ceremonie.

In een van de aangrenzende zalen gaat op hetzelfde moment een bijeenkomst door van de Ordre Hospitalier Curieux et Courtois des Chevaliers de Saint Bacchus. Af en toe proberen mensen van dit gezelschap zich bij onze kliek te voegen, en dat is niet verrassend. Ook zij hebben zich 'verkleed' en getooid met ridderlijke symbolen. Soms horen daar zelfs nog hoeden en mantels bij met Maltezer-kruisen. Het lijkt een voornaam stel, maar hun doelstellingen houden het midden tussen een adelijke parodie en een filantropisch clubje levensgenieters. Waarschijnlijk een iets vrolijkere club dan de onze, want ze komen vooral wijn proeven ... maar wel in stijl.

Bij ons is het ook plezant, natuurlijk. Hoewel onze doelen iets minder oppervlakkig zijn. Tijdens het nemen van de groepsfoto is de sfeer al meteen opperbest. Niets beter dan enkele mislukte opnames om in de juiste stemming te komen. Iedereen neemt spontaan deel in het aanmoedigen van onze huisfotograaf om op tijd zijn plaatsje in te nemen terwijl de timer loopt. Smile, iedereen, het gaat beginnen!

Het stukje trap dat dienst doet als verhoog tijdens de foto-opname, krijgt nog een bijzondere rol te spelen tijdens het verdere verloop van de avond. Dit wordt ons geïmproviseerde podium, waarop we onze laureaten zullen voorstellen aan de verenigde leden. Dat begint met de mensen die bijgedragen hebben aan het zichtbaar maken van onze kring bij verschillende officiële plechtigheden (21 juli, 11 & 15 november).  Een representatieve functie die we moeten blijven onderhouden, hoewel dat niet altijd gemakkelijk gaat. Merci, gasten!

Aan onze 'stappers', Peggy en Chris, wordt wat extra aandacht besteed. Bij verschillende marsen en wandeltochten zijn zij present. Daarbij laten zij door uniform of symbolen onze vereniging zien. Misschien worden ze op die manier zelfs opgemerkt door sportieve, potentiële nieuwe reservisten? Wie weet? In ieder geval dragen ze onze identiteit uit voor de wijde wereld. Proud to Serve!

Dat er wel meer verdienstelijk volk bij onze kring zit, is een evidentie. Zeer regelmatig kunnen we leden onderscheiden voor hun inzet en enthousiasme. Maar vanavond hebben we toch enkele bijzondere vermeldingen op het programma. We zetten onze nationale voorzitter aan het werk, voor het uitreiken van de gouden KNUROO-medaille aan Dirk Saegeman. Een mens wiens verhaal te lang is om hier te vertellen, en een medaille die eigenlijk veel te laat komt. Maar dat komt nu eindelijk allemaal op z'n pootjes terecht. Een extreem verdiende onderscheiding.

Het is nog niet gedaan. De Kring reikt voor de tiende keer (in 22 jaar) een Ster uit. De ULA (Ubique Lucent Astra) is dit keer voor Kurt Brissinck. Onze voormalige penningmeester en gewaardeerd bestuurslid. Maar ook een bekwame reservist met een voorspoedige militaire carrière. Een nuchtere, rationele mens, eveneens voorzien van een groot empathisch vermogen. In mijn ogen, alle karakteristieken van een goeie onderofficier. Kurt mag de ster in kantwerk toevoegen aan zijn militaire souvenirs. Proficiat!

De echtgenote van Kurt krijgt trouwens ook een presentje. Dat bevestigt misschien de Cherchez la femme - uitdrukking? Maar ze krijgt het toch vooral voor haar eigen inzet, om alle knopen van de uniformreplica's (7Li) te vervangen. Een gigantische bijdrage bij de renovatie van de historische uniformstukken. Dikke Merci, Ingrid!

Ondertussen verschijnt er uiteraard ook veel lekkers op onze borden. Zo goed, dat onze fotograaf gemakkelijk vergeet om er een plaatje van te schieten. We eten dan wel voor een deel met onze ogen, maar een prentje kan uiteindelijk de smaaksensatie van de gerechten toch niet vangen. Voor een uitgebreide beschrijving van de smaken zouden we misschien moeten aankloppen bij de Chevaliers van de Brugse Commanderie in een aangrenzende zaal? Die zouden daar wellicht de juiste woordenschat voor hebben. Wat mij betreft, en volgens wat mij terloops ter ore is gekomen, is er lekker getafeld. Zo zijn we dat trouwens al 15 jaar gewoon in het kasteel. Altijd behoorlijk origineel ook. Klassieke gerechten in een creatieve presentatie. Goed eten!

De traditionele cadeautjes als bedanking voor ieders inzet, leden en partners, horen bij het feest. Dit keer zit daar zelfs gespreksstof in door de parallel tussen de Garre (kroeg) en de Kring Brugs Ommeland (beiden opgericht in 1984). Verhalen die door de verteller van dienst gretig worden aangegrepen om de boel aan elkaar te kletsen. Er zijn uiteraard nog leuke onderwerpen voor de voorzitterlijke conference. De aanwezigheid van een Nationale Erevoorzitter, Andre Vallee, is op zich al een opmerkelijke gebeurtenis. Maar dat ook onze twee jongste leden present geven is een bijzonder fijne ervaring. Peter en Emile mogen zich schrap zetten voor volgend jaar, want de traditie wil toch dat de 'jongste' van het gezelschap het menu voorstelt. Onze Marc heeft hen dat nu 15 jaar voorgedaan in een onnavolgbare stijl. Ze krijgen 'grote schoenen' te vullen. Maar we hebben vertrouwen in de volgende generatie.

Het draait tegen 01uur als de resterende bestuursleden stilaan beginnen met het opruimen van de opgestelde attributen. De gasten zijn spontaan vertrokken, met veel uitingen van genegenheid en vriendschap. De eerste indrukken worden rap uitgewisseld, wat toch vooral het gevoel oproept van een geslaagde avond. We hebben ons veertigjarig bestaan in schoonheid afgerond. Op naar de 45!?

DVz