|
| KALENDER 2023 |
Archief  |
FOTOGALERIJ |
AANKONDIGINGEN |
ARTIKELS &
VERSLAGEN (lijst) |
 Sterren |
 |
CONTACTS | LINKS |
 |
Impressies Kringmaaltijd BO&W-Vl Vrijdag 24 november 2023 Samen aan tafel gaan is de bindingsactiviteit bij uitstek. Voor de cohesie van onze kring vormt dit dus een hoogtepunt in het werkjaar. We komen hiervoor al voor de dertiende keer samen in het kasteel van Moerkerke. De Ridderzaal is daar onze stek, en we worden er jaarlijks gastvrij en efficiënt ontvangen terwijl we onze smaakpapillen laten verwennen. Een culinair avontuur waarover zeker een jubelend verslag zou kunnen geschreven worden. Maar zoals de Engelse negentiende eeuwse schrijver, William Schwenck Gilbert schreef: "Bij een diner komt het er niet zozeer op aan wat zich op de tafel bevindt, als wel wat er zich op de stoelen bevindt." Bij onze kringmaaltijd ligt de nadruk eigenlijk op de aanwezigen. Een viering van wie we zijn als individuen en hoe we samen de kring/vereniging maken. Deze keer was dat zelfs het leitmotiv voor de hele avond: één zijn en toch anders dan de rest. Een feest met lekkere dingen, goed tafelgezelschap en -babbels, groepsgevoel en individuele onderscheidingen, tradities en nieuwigheden, voorspelbaarheid en verrassingen, ... een spektakel voor alle zintuigen. Of het goed geweest is? De indrukken van een mijmerende voorzitter lees je hier ... |
 |
 |
Wapenstilstand Boemenhulde Brugge, 11 november 2023 Met het rampenplan van kracht en de dreigende wateroverlast in de Westhoek staat Defensie paraat voor operationele inzet. De nieuwe provinciecommandant is dus logischerwijs niet present voor de 11 november herdenking in Brugge. Hoewel we hier niet met de voeten in het water staan, zorgt de regenval toch voor de nodige hinder. Paraplu's zijn dit keer geen overbodige luxe. De plechtigheid kan zich rap & kort voltrekken dankzij een welkome opklaring op klokslag 11 uur. Het is mooi en statig, en onze ondervoorzitter voert de bloemenhulde uit met een 'naturel' alsof hij dit soort manoeuvres al zijn hele leven heeft gedaan. We zijn weeral goed zichtbaar. Daarna zijn het de natuurelementen die de show stelen. Optocht tot aan het Zand waar iedereen inderhaast onderdak moet zoeken voor een wilde stortvlaag. Zodra het ergste over is, wurmt de stoet zich tussen de bezoekers van de zaterdagmarkt de Steenstraat in. Aan het Simon Stevin plein is het weer zover, en de harmonie geeft er de brui aan als de hemelsluizen zich openen. De optocht verandert van tempo tot een verhaaste mars naar het Brugse stadhuis. Daar wacht een gastvrije ontvangst, waar enkel de inwendige mens verder bevochtigd wordt. Het uitbrengen van een toost op zij die er niet meer zijn, is een geëerde traditie. Waarschijnlijk is het een even krachtig symbool als de bloemen en monumenten. Maar het hoort eerder thuis in de intieme kring dan bij het formele, publieke eerbetoon. Het zou toch een originele aanpak zijn ...? Opvallend bij deze elfde, is de lage opkomst van toeschouwers en gasten. Misschien heeft het natte weer daar iets mee te maken? De delegatie vaandeldragers is ook beperkt. Verrassend weining politici op het appel, gezien de naderende verkiezingen. Misschien zijn wij niet het kiespubliek waarop ze mikken? De burgemeester is er wel en in het stadhuis sluit hij vlotjes aan bij onze (grote) delegatie voor een volkse babbel. Hier en daar komen nog enkele 'oude bekenden' in beeld waarmee wat woorden worden gewisseld. Onze vertegenwoordiging is de grootste en heeft zich goed van zijn opdracht gekweten, formeel en informeel. Een beetje nattigheid houdt ons niet tegen. ... |
Vrij Krachtig Bloemenhulde Uniebrug 21 oktober 2023 Er staat een stevig briesje van 5 Bft (37km/h) aan het Uniebrugmonument als de genodigden zich daar verzamelen. In meteorologisch millieu noemt men dat een "vrij krachtige" wind. Hoewel de thermometer nog een zachte herfsttemperatuur van 15 graden aanwijst, voelt het toch maar als een graad of 11. Maar de 'sfeer' en de kleuren zijn 'warm'. Voor veel aanwezigen is dit een moment van 'weerzien' en ontmoeting. Het gevoel van onderlinge solidariteit en gedeelde interesse bezorgen ons een warm hart. Opvallend bij deze negende editie van dit herdenkingsmoment is de aanwezigheid van twee soldaten in het oorspronkelijke uniform van het 7de linieregiment, zoals dat gedragen werd in 1914. Twee jonge mannen, die model staan voor de talrijke soldaten die op deze plek het leven lieten. Dat waren ook jongens die amper hun eerste stappen hadden gezet in de maatschappij, en nooit meer de kans kregen om hun bijdrage verder af te werken. Maar door hun offer, kregen vele anderen wel die kans! Het kan niet genoeg bevestigd worden hoe belangrijk het is om de inzet en verdienste van 'onze jongens' te herdenken. Wij zullen hen niet vergeten! Ook de aanpak van de plechtigheid is 'vrij krachtig'. Kleinschalig (37 aanwezigen), kort en to the point. Toch met alles erop en eraan: uniformen, vaandels, een opgeroepen sfeerbeeld, een ontroerende Last Post, muziek van Andre Devaere (7de linie soldaat - componist), bloemenhulde en respect. Alle ingrediënten voor een volwaardig eerbetoon. Zoals, na afloop, één van de gasten opmerkte: "Meer moet dat niet zijn!?" Een sfeerverslag ... |
 |
 |
TIR FraBeAl Interlanden schietcompetitie 23 september 2023 Hoewel de uitnodiging vrij laat in de mailbox arriveerde, werd er toch een opvallend ploegje deelnemers gevonden onder onze kringleden. Chris, Peggy, Franky, Noah, Didier en Dominique bewogen zich die bewuste zaterdag naar de schietstand van het Fort des Dunes. Gastvrije ontvangst in de vroege morgen-uren, zoals dat van onze Franse collega's mag verwacht worden. Koffietje vóór de inspanning, en dan aanschuiven voor enkele reeksen knallen met pistool en geweer (Cal.22). Prijsuitreiking tegen de middag en daarna samen aan tafel voor smullen en netwerken met de Franse en Duitse collega's. Onze ondervoorzitter zorgde voor een waardige vertegenwoordiging van onze Kring. Hij wordt ook onze liaison voor volgende edities van deze sympatieke competitie. Wellicht komt de uitnodiging volgend jaar wat vroeger in de bus.   |
Oorlog en Vrede Nazomeractiviteit, 2 september 2023 Mijn vader was 12 jaar toen de Duitse troepen in een korte veldtocht ons landje onder de voet liepen. Hij woonde op de Diksmuidse Heerweg in Zedelgem, op een steenworp van de kazerne en het domein Vloethemveld. Eerst zag hij er een indrukwekkende opstelling van luchtafweerkanonnen staan (Bofors), die vervolgens inderhaast werden achtergelaten door terugtrekkende Belgische verdedigers. Het Duitse Heer maakte een spectaculaire entree, waarbij vooral de aanwezigheid van een grote hoeveelheid machinegeweren vrij veel indruk maakte op mijn jonge vader. Dat was ongezien bij het Belgische leger. Later zou hij als 'onschuldig' (en onverantwoord) kind meerdere malen de afsluiting van het domein Vloethemveld trotseren om er nieuwsgierig rond te sluipen. Iedereen wist dat er wapens en munitie te vinden waren, en voor een avontuurlijk jongetje van 13 jaar was het een uitdaging om daarvan iets toe te voegen aan de eigen schatkist. Bangelijke momenten vol heerlijke schrik en triompf, zijn dat geweest voor hem. Na de oorlog is de hele site 'militair domein' geworden, en aangezien mijn vader ondertussen al een zekere volwassenheid (veratnwoordelijkheid) had bereikt, is hij er nooit meer binnen geweest. Misschien heeft hij zelfs niet geweten dat zich daar een kamp voor krijgsgevangenen bevond? In ieder geval heeft hij er mij nooit iets over verteld. Vreemd, want al bij al hebben er tienduizenden gevangenen verbleven, en in een 'dorp' als Zedelgem zou je verwachten dat zoiets niet geheim zou kunnen blijven. Of misschien wist hij van het bestaan ervan, maar is hij er 'discreet' over gebleven? In ieder geval kreeg onze Kring nu de mogelijkheid om met Ludo Meulebroeck als gids, het gebied te bezoeken. Een domein met veel gesloten hekkens en de 'verlaten' sfeer die je wel meer vindt in militaire installaties die buiten gebruik zijn gesteld. Een plek vol stille herinneringen. Met de deskundige uitleg van Ludo kwam alles terug wat tot leven. Een verhaal dat eigenlijk tot op vandaag nog niet compleet is verteld. Maar wel een ogen-opener. Om deze ervaring te laten bezinken schoven we vervolgens onze voeten onder tafel in Kenny's Paradijs. Inderdaad een paradijselijk rustig plekje in onze jachtige wereld. Ontspannen zitten met de maten aan de karpervijver met een drankje. Ver weg van de drukte, enkele lekkere barbecue brokken verorberen en babbelen tot het gaat schemeren. mmmmm... Een sfeerbeeld in woorden en prentjes vind je hier. |
 |
 |
Belgian Cenotaph Parade London, 15 juli 2023 Hoewel deze plechtigheid geen gebruikelijk onderdeel is van onze kringactiviteit, zijn er in het verleden toch regelmatig kringleden aanwezig geweest bij dit unieke gebeuren. Dit jaar waren de omstandigheden gunstig voor Benedict, om deel uit te maken van deze Belgische militaire optocht in Londen. Een indrukwekkende ervaring, die hij graag met ons deelt in zijn verlag van de gebeurtenissen. Voor wie niet zo vertrouwd is met de ceremonie, geeft 'onze man ter plaatse' ook wat verduidelijking. Dat is wel nodig, want het hele ding 'ademt' historie. Kleurrijke uniformen, traditionele ceremonies en rituelen, militaire dril, vaandels, ... Impressionant genoeg om een plaatsje te krijgen op YouTube. Voor de deelnemers is het een 'lange' dag, nog zonder de voorbereidende training gerekend, om uiteindelijk een kort optreden te doen aan het Cenotaaf monument. Een en ander wordt goedgemaakt door de verzorging die hen te beurt valt (vervoer, snacks, drinks, onthaal bij de collega's van de Guards). Toch blijft dit waarschijnlijk één van die ervaringen waarvan je 'moe maar voldaan' naar huis komt? Je maakt eventjes deel uit van iets wat veel groter is dan jezelf. Gelukkig hebben de Britten wat meer aandacht en respect voor het oorlogsverleden, dan wij op het vasteland. Ze hebben de voorbije wereldoorlogen natuurlijk ook anders beleefd en uiteindelijk waren ze overwinnaars. Wij hebben enkel onfrisse ervaringen met bezetting en collaboratie, waarbij de rol van het verzet nooit zijn verdiende aandacht heeft gekregen. Tja, hoewel ik bijzonder fier ben op mijn land en nationaliteit, moet ik toegeven dat het soms door vreemde krachten wordt geleid. Het land van Magritte, zeker. Maar de rest van de wereld 'kent' ons! Brave Little Belgium, dat 'den Duits' tot staan bracht in WO1 en dat het Britse expeditieleger hielp ontsnappen in '40. Jammer dat wij deze prestaties zo gemakkelijk laten verpieteren in de hoeken van de geschiedenis. Niet die 'van Vlaanderen' zeker?! Maar op de Cenotaph Parade waren we in full force, met wapens, en ... met onze Benedict. Zijn verslag lees je hier. |
België feest Brugge 21 juli 2023 De 'Drache Nationale' is een begrip dat iedere militair die nog heeft deelgenomen aan het Nationele Defilé, wellicht kent. Het vaderlandse buitje overvalt je tijdens het wachten in de Wetstraat, terwijl je het gelid niet kan verlaten. Of je krijgt het op je nek terwijl je op het Paleizenplein in evenwicht tracht te blijven op de onregelmatige kasseien. ... Voor het Te Deum in Brugge, beloofde het KMI dit keer gelijksoortige condities, zij het van korte duur. Gelukkig kwam de regenval 'vroeg' en duurde het maar 10 minuten. Daarna bleef alles droog en zonnig. Een stevige delegatie van onze kring was present voor dit vormelijke luik van het Nationale Feest: AJM Devlieghe, ADC Nicolet en Adjt Goethals. Verder was er nog opvallend veel militair volk aanwezig, waaronder zelf enkele reserveofficieren met hoge graden (kolonels) die we nog niet eerder hebben gezien. Ook de moeite waard om (opnieuw) kennis te maken met Kaatje, de nieuwe RSM van de provincie. De kersverse AS3 (Tania) was er ook. Allemaal 'girl power' op onze provinciestaf. Daar komt binnenkort nog een vrouwelijke provinciecommandant bij. Interessante evolutie vind ik dat. Maar als medicaller ben ik wel tamelijk gewoon aan vrouwelijke collega's. Deelnemen aan het Te Deum, de optocht, de formele toestpraken en de receptie, lijkt misschien niet erg feestelijk. Toch heeft het een bijzondere charme. Het is een moment om oude bekenden weer te zien en wat verhalen te delen. Leuk om even, in uniform, ruime belangstelling te krijgen van heel wat toeschouwers (veel toeristen). Genieten van de toespraken, en vooral proberen te voorspellen wat er zal verteld worden. De toespraak van J.P. Broucke (voorzitter AVBOS) wat trouwens zeer te genieten. Daarmee houdt hij de traditie van zijn voorgangers in ere. Er zijn ook enkele 'nieuwe Belgen' aanwezig bij de plechtigheid. Voor hen heeft dit alles nog een bijzondere betekenis, die méér is dan zomaar een dagje congé. Hier ontdekken ze misschien de waarde van hun nieuwe identiteit? Misschien ondersteunt dit hun appreciatie voor wat dit prachtige landje hen te bieden heeft. Misshien gaan ze er zelfs van houden en met fierheid hun identiteit beleven? Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht ... Een verslagje van Didier, die voor ons ter plekke was, kan je hier lezen... |
 |
 |
Herinnering en Vriendschap MESA, 27-30 juni 2023 Wie onze Peggy een beetje kent, weet dat ze een echte wandelaar-'ster' is. Voor de kilometers die zij al bij mekaar heeft gewandeld kan ik alleen maar respect opbrengen. Voordeel van die liefhebberij zit onder andere in het feit dat ze Chris bij de zaak betrekt. Zo krijgt hij een extra motivator om de aanbeveling betreffende deelname aan een militaire marsen te volbrengen. Ooit was het zo dat iedere militair minstens één dag moest deelnemen aan een militaire mars. In eigen land hebben we er twee: de vierdaagse van de Yzer en de vierdaagse mars van de vrienschap en de herinnering (MESA). Samen met een sympathiek wandelgezelschap hebben Peggy en Chris dit jaar de uitdaging aangegaan om vier dagen lang de zolen van hun wandelschoenen te beproeven op het Ardense heuvellandschap. Een ambitieus plan, dat uiteindelijk met succes is afgewerkt. Toch is het ook een verhaal van afzien geworden, want op het karakteristieke reliëf van de Ardennen kan je je in onze polderstreek niet echt voorbereiden. Maar dit is gelukkig meer dan een 'fysiek' verhaal. Het gaat over vriendschap, solidariteit, onderlinge steun en aanmoediging. Dat zijn de 'echte' motivatoren die mensen in staat stellen om grenzen te verleggen en hindernissen te overwinnen. Een inspirerend verhaal dat Peggy met ons wil delen. Je leest het hier. Op de foto hiernaast zie je Chris in actie. Wel goed kijken, natuurlijk, want hij heeft zijn nieuwe camo-kledij aan. Misschien zie je hem niet direct in het omgevende lanschap? Een oefening voor iedereen om alert te blijven! |
Evoluties Algemene Vergadering en TIR, 01 april 2023 Hoewel de Kring BO/W-Vl geen zelfstandig vzw-statuut heeft, maakt ze wel deel uit van de KNUROO vzw. Binnen het reglement van de vereniging wordt voorzien dat we jaarlijks één Algemene Ledenvergadering organiseren om bestuurszaken te regelen. Het is het moment dat het bestuur (moreel en financieel) verslag uitbrengt over de voorbije werking en openstaande mandaten worden verkozen. Dit keer moet het mandaat van penningmeester worden ingevuld, aangezien Kurt zijn bestuursmandaat neerlegt. Aanvankelijk lijkt dit een 'bedreigende' uitdaging, want de kandidaat bestuursleden zijn zeer dun gezaaid binnen onze rangen. Maar tot onze verrassing dienen zich twee nieuwe kandidaten aan voor de rol. Er wordt officieus wat onderhandeld met de betrokkenen en uiteindelijk houden we één formele intreder over om ons bestuur te versterken. De rol van penningmeester zal in de komende weken/maanden begeleid worden overgedragen aan de nieuwe waarnemende penningmeester. Omdat de ledenvergadering ook een cohesie-activiteit is, zorgen we dat het de moeite waard is om er naartoe te komen. We zijn niet zomaar op Pauls' schietstand om te vergaderen. Er volgt nog een vriendschappelijke schietcompetitie met leuke prijzen. Tussendoor is er uiteraard ook ruimte voor losse babbels en uitwisseling van gedachten en ervaringen. Statutaire zaken hoeven niet saai te zijn. Een verslag ... |
 |
 |
In Hogere Sferen Herdcnking dood Albert I te Brugge, 17 februari 2023 Op 17 februari, dood van koning Albert 1, worden er overal in België herdenkingen gehouden ter nagedachtenis van de overleden Vorst en andere leden van de Koninklijke familie. Die herdenkingen bestaan bijna overal uit een misviering (ook in Brussel), maar niet in Brugge. Daar wordt de herdenking tot nu toe aan het Albert I monument gedaan. Half februari, 's avonds buiten aan een monument staan is niet zo evident en de deelnemers worden steeds ouder. Tijdens de coördinatievergadering (eind januari) tussen de vaderlandslievende organisaties en Stad Brugge, werd daarom gekeken of er mischien ook een misdienst kon worden georganiseerd. Het moest dus snel gaan, maar waar? Anne Coppieters 't Wallant kent de rector van de Heilige Bloedkapel goed en ging eens polsen. Het bleek mogelijk en de herdenking zou dus in dit wereldbekende brokje Brugs historisch erfgoed doorgaan. Een onderdompeling in hogere sferen, waarvan verslag door onze kringsecretaris |
Oekraïne voor beginners Nieuwjaarsactiviteit 28 januari 2023 Straks zal het één jaar geleden zijn dat Russische troepen met de invasie van Oekraïne zijn begonnen (24 februari 2022). Of dit nu helemaal voor rekening van hun president (for life), Vlad Poetin, kan gezet worden, kan bron zijn voor discussie. Maar het feit staat er dat het leger van één natie een onafhankelijke staat is binnengevallen. Meer dan 30 jaar na het einde van de Koude Oorlog eigent Rusland zich opnieuw de status toe van 'vijand'. Het roept voor velen onder ons een bittere herinnering op. Tijdens mijn dienstplichttijd, was het IJzeren Gordijn nog een feit. Daarachter zat de grote dreiging, en daarover schreef Generaal Close zijn boek: Europa Weerloos (1977). In tussentijd ben ik eraan gewoon geraakt dat de Russen eigenlijk mensen zoal wij zijn, en dus niet meer passen in het stereotype etiket van 'de vijand'. Maar nu zijn ze terug. Het zal wel even duren voor ze dit nieuwe imago achter zich kunnen laten. Triest! Voor Oekraïne zijn deze gebeurtenissen nog veel slechter nieuws, natuurlijk. De berichtgeving maakt dat wel duidelijk. Van nature hebben we medelijden met de underdog. Maar wie zijn die Oekraieners nu eigenlijk? Ooit waren zij een deel van ons probleem (achter het IJzeren Gordijn), Maar zijn ze nu onze vrienden? Hoe Europees zijn ze daar? Hoe is het leven in Oekraïne, vroeger en nu? Eén natie of toch verdeeld? Cultuur? ... We nodigden Svitlana Musina (Oekraiens kinderarts) uit om al onze vragen te beantwoorden en onze kennis en inzicht te versterken. Een buitengewoon interessante avond, afgerond met een drank en een hap in goed gezelschap. Een verslag... |
 |
Verslagen van vroegere activiteiten zijn, per jaargang, terug te vinden onder de 'archief' - knop. |
 |
