|
| KALENDER 2023 |
Archief  |
FOTOGALERIJ |
AANKONDIGINGEN |
ARTIKELS &
VERSLAGEN (lijst) |
 Sterren |
 |
CONTACTS | LINKS |
 |
Oekraïne voor beginners Nieuwjaarsactiviteit 28 januari 2023 Straks zal het één jaar geleden zijn dat Russische troepen met de invasie van Oekraïne zijn begonnen (24 februari 2022). Of dit nu helemaal voor rekening van hun president (for life), Vlad Poetin, kan gezet worden, kan bron zijn voor discussie. Maar het feit staat er dat het leger van één natie een onafhankelijke staat is binnengevallen. Meer dan 30 jaar na het einde van de Koude Oorlog eigent Rusland zich opnieuw de status toe van 'vijand'. Het roept voor velen onder ons een bittere herinnering op. Tijdens mijn dienstplichttijd, was het IJzeren Gordijn nog een feit. Daarachter zat de grote dreiging, en daarover schreef Generaal Close zijn boek: Europa Weerloos (1977). In tussentijd ben ik eraan gewoon geraakt dat de Russen eigenlijk mensen zoal wij zijn, en dus niet meer passen in het stereotype etiket van 'de vijand'. Maar nu zijn ze terug. Het zal wel even duren voor ze dit nieuwe imago achter zich kunnen laten. Triest! Voor Oekraïne zijn deze gebeurtenissen nog veel slechter nieuws, natuurlijk. De berichtgeving maakt dat wel duidelijk. Van nature hebben we medelijden met de underdog. Maar wie zijn die Oekraieners nu eigenlijk? Ooit waren zij een deel van ons probleem (achter het IJzeren Gordijn), Maar zijn ze nu onze vrienden? Hoe Europees zijn ze daar? Hoe is het leven in Oekraïne, vroeger en nu? Eén natie of toch verdeeld? Cultuur? ... We nodigden Svitlana Musina (Oekraiens kinderarts) uit om al onze vragen te beantwoorden en onze kennis en inzicht te versterken. Een buitengewoon interessante avond, afgerond met een drank en een hap in goed gezelschap. Een verslag... |
 |
 |
Het verhaal gaat verder ... Kringmaaltijd BO&W-Vl Vrijdag 25 novmber 2022 Na de jaarlijkse Kring/Korpsmaaltijd blijft mijn uniform nog een tweetal weken buiten de kleerkast hangen. Het rationele motief daarvoor is het 'luchten' ervan, voor alles terug in de beschermhoes wordt opgeborgen. Maar er is nog een andere drijfveer voor het exposeren van dit ornamentale kledingstuk. Ik kijk er graag naar. Het roept herinneringen op aan fijne ervaringen in mijn leven. Een kleurrijke rij ridderorden als bewijs voor een voltooide militaire carrière. Avondkledij, wat verwijst naar heel wat feestelijke en stijlvolle momenten. Het uniform zelf, met zijn voorgeschreven karakteristieken, dat onze militaire identiteit beklemtoont (deel van iets dat groter is dan onszelf). Het zijn allemaal aspecten die een belangrijke plaats hebben in mijn 'verhaal'. Het definiëren van onszelf op basis van ons levensverhaal is een element uit de narratieve theorie. Dat verhaal schrijven (bedenken) we zelf, en wij spelen de hoofdrol. Vanuit dit verhaal geven we zin aan ons bestaan, door het toeëigenen van diverse rollen, als individu en als maatschappelijk geëngageerde persoon. Ons militaire engagement vormt een onderdeel van ons verhaal. Dat is een hoofdstuk waar we gezamenlijk aan schrijven, en waar iedereen een (onsterfelijk) rolletje krijgt toebedeeld in het verhaal van de anderen. Ons verhaal is ook dat van onze Kring. Dus mag dit een thema zijn voor een memorabel gebeuren, zoals de Kringmaaltijd. Lees hier het verhaal van deze unieke avond ... |
Herdenking Wapenstilstand Brugge 11 november 2022 Onze kringsecretaris is in de laatste jaren waarschijnlijk het meest 'bekende gezicht' van onze Kring geworden waar het representatiegebeurtenissen betreft. Ook tijdens de Coronajaren was hij trouw op post om bloemhuldes en het Te Deum bij te wonen. Het is dus niet verbazend dat zowat iedereen hem kent bij dergelijke gelegenheden en vice versa. Voor de 'speciale' herdenking van Wapenstilstand te Brugge, was hij weer op het appel. Samen met Andre (onze Ardennais) heeft hij er de kringkleuren verdedigd en voor een opvallende presentie gezorgd. Het mag een voorbeeld zijn voor diegenen die nog twijfelen om ook eens af te komen.?! Marc laat ons delen in deze bijzonder editie van de 11 november herdenking te Brugge. Beleef het mee in zijn verlag ... |
 |
 |
Herdenking aanduiding Onbekende Soldaat Brugge 10 november 2022 Op 10 november 1922 kreeg oorlogsblinde Reinold Haesebrouck de eer om de Onbekende Soldaat aan te duiden. Vijf kisten met onbekende gesneuvelden werden hem voorgezet in het station van Brugge (toenmalig op de plaats waar nu het Zand is). Met zijn blindenstok duidde hij de vierde kist van links aan. De stoffelijke resten in die kist werden daarna met militaire eer overgebracht naar Brussel, waar ze zouden bijgezet worden in het monument met de Eeuwige Vlam. De 'Onbekende Soldaat' werd op die manier aangeduid. De restanten in de andere kisten zijn plechtig begraven op het Brugse kerkhof, waar ze in de loop der jaren wat in vergetelheid zijn geraakt. Omdat het 100 jaar geleden is dat deze gebeurtenis heeft plaatsgevonden, kreeg het terug belangstelling in voorbereiding naar de herdenking van Wapenstilstand. Met ruime persbelangstelling is de ceremonie herhaald op de Brugse begraafplaats. Dit keer met urnen, gevuld met aarde uit diverse militaire begraafplaatsen. Rogette Haesebrouck, nicht van Reinold, heeft er met de originele blindenstok van haar oom de urne aangeduid die naar Brussel zou overgebracht worden. Het is een serene en pakkende gebeurtenis geworden. Onze kringsecretaris was erbij en laat ons delen in zijn indrukken. Lees het hier ... Ook in kort filmverslag te zien op Focus TV |
Wacht aan de IJzer Bloemenhulde Uniebrug 22 oktober 2022 "Ben jij van het Leger?" vraagt de wandelaar met hond, terwijl hij toekijkt hoe ik de ietwat verdorde bloemenkransen weghaal van het monument aan de Uniebrug. "Geweest", antwoord ik, Waarop hij met een opgeluchte blik meldt dat hij dat al meende op te merken. Zou ik dan toch een 'militaire kop' hebben? Of is het mijn 'postuur'? Misschien zijn de epauletten op mijn Navy Woolly Pully de weggever? In ieder geval lijkt de man tevreden dat hij een babbel kan doen. Hij heeft onze display gelezen en aan zijn hond de verzuchting gemaakt dat hier wel hard is gevochten, destijds. Maar hij vind het wel fijn dat er flink wat kransen aan het monument liggen. Voor mij de gepaste insteek om hem te vertellen over onze jaarlijkse bloemenhulde aan dit monument. Aangezien de man met een niet te miskennen Antwerps accent spreekt, kan ik het niet nalaten om hem enkele fragmenten te vertellen uit de historie van het 7de linieregiment. Al bij al heeft het regiment toch de lange tocht van Antwerpen naar de IJzer moeten maken, grotendeels op eigen kracht. ... Zo wordt mijn opruimklus wat minder saai, en ontstaat zelfs een kans om de toevallige voorbijganger te onderwijzen in de minder gekende geschiedenis van ons kleine, maar heroïsche Belgische Leger. Een ervaring die mij voldoening brengt ... Het bevestigt ook dat ons initiatief aan de Uniebrug zinvol is. Mensen laten zich ontroeren door het beeld van de eeuwig wakende soldaat aan de IJzer, en blijven even staan. Ze lezen onze display en als er bloemen liggen, wordt duidelijk dat dit brokje geschiedenis niet 'vergeten' is. Onze hulde is geen competitie voor de grote herdenking in Ramskapelle. Dat is ook de bedoeling niet. We laten wel diskrete sporen na, die hetzelfde doel beogen: we mogen dit nooit vergeten. We zullen de wacht aan de IJzer verder zetten, en bij uitbreiding aan iedere grens waar vijanden ons bedreigen. Daarvoor moeten we allereers onze verbondenheid niet vergeten, want een soldaat vecht niet zozeer tegen een vijand, maar wel voor diegenen die hij beschermt. Een verslagje van onze hulde. |
 |
 |
Interlanden TIR Dunkerque Zaterdag 8 oktober 2022 Sinds onze jumelage met de reservisten van Dunkerque (1992) bestaat er een lange traditie van vriendschappelijke schietcompetities in het Fort des Dunes. Ooit, toen we allemaal nog een stuk jonger waren, was dit een prima gelegenheid om onze schutterskunde te testen en aan te scherpen. Dat ook de Duitse collega's (Krefell) betrokken werden in het jumelagegebeuren, maakte het alleen nog een stuk meer uitdagend. Een kans om onze beste schutters te meten met een internationaal gezelschap. Natuurlijk voelden we ons ook bondgenoten, en was er ruimte voor ontspannen samenzijn bij een babecue-hap en het nodige gestenat of andere dranken die de tong losmaken (in vino veritas). Een vriendelijke collegiale sfeer, zoals dat onder militairen gebruikelijk is. Ondertussen is de TIR bij de Franse copains mee ingekrompen met de omvang van onze nationale Defensie en het verdwijnen van de dienstplichtigen. Meestal zijn het vooral de serieuze wapenliefhebbers die nog halsreikend uitkijken naar de interlandencompetitie Fra-Be-Al. Daarbij komt nog dat de Covid-19 epidemie bijeenkomsten in de voorbije jaren heeft verhinderd. Verrassend genoeg (of misschien net niet) is er dit jaar terug belangstelling gerezen voor de vriendschappelijke uitdaging van de Dunkerkse schietcompetitie. Een ploegje kringleden verdedigde er opnieuw onze kleuren. Niet direct om alle prijzen weg te kapen, maar vooral om er een leuke dag van te maken. De zon scheen en de sfeer was opperbest. Peggy vertelt haar verhaal. Lees het hier ... |
Switchback Memorial Trail wandeling in de militaire geschiedenis, zaterdag 1 oktober 2022 Operatie Switchback is een belangrijke mijlpaal in de bevrijding van onze regio, in oktober 1944. Als natuurlijke hindernis werd de omgeving van het Leopoldkanaal het tafereel van bloedige gevechten. Canadese soldaten lieten er hun jonge leven om ons van het nazi-juk te verlossen. Iets wat we niet willen vergeten. Met een herdenkingsmars is vele jaren geprobeerd om de aandacht voor dit stukje historie levendig te houden. De deelname van Canadese troepen is hierbij waarschijnlijk het meest in het oog springende element geweest. Alles afgerond met een plechtige bloemenhulde, inclusief toespraken van prominenten en nostalgische sfeerelementen. Een initiatief dat over de jaren zeker zijn sporen heeft verdiend. Maar het was tijd voor vernieuwing en heroriëntering. Om een breder publiek te kunnen bereiken is de klemtoon opgeschoven van een 'kilometervretende mars' naar een (gezins)wandeling met een historisch 'verhalend kader'. Een onderdompeling in de oorlogssfeer van de oktobermaanden van 1944. Wandelen in het rustige vlakke land langs het kanaal, en af en toe even stoppen om te luisteren en kijken naar vertellers en re-enacters. Kennismaken met de essentie van het opzet: het verleden niet vergeten. Maar dan op een ontspannende wijze met wat lichaamsbeweging en aansprekende visuele indrukken. Naar jaarlijkse traditie waren ook enkele kringleden van de partij bij deze commemoratieve tocht. Peggy bezorgde ons een fragment uit haar wandeldagboek. Lees het hier... |
 |
 |
Passendale is ook van ons ... Zonnebeke wordt peterstad voor de 3de Cie van 1C-1Gr Na de systematische afbouw van militaire eenheden in onze provincie is het een verademing om vast te stellen dat nieuwe aanwezigheid zich stilaan aan het ontplooien is. De Karpatten van Lombardsijde doen daarbij zeker hun best om zich op traditionele wijze te integreren binnen onze regio. Op 10 mei was er al een korte kerkelijke plechtigheid (in Varsenare) voor het adopteren van de Heilige Mauritius als patroonheilige van de compagnie. Een evenement op een weekdag/werkdag waarvan wij maar laat op de hoogte waren en waarbij we helaas niet aanwezig konden zijn. Op 28 september laatstleden werd de volgende stap van inburgering genomen. Zonnebeke (deelgemeente van Passendale) is peterstad geworden van de 3Cie van 1C-1Gr. Een gebeurtenis die met enige militaire ceremonie tot stand is gekomen. Voor de meesten onder ons, weer moeilijk om op een weekdag eventjes naar de Westhoek te bollen. Gelukkig kon onze 'eeuwige Grenadier', Dirk Saegeman, een opening maken in zijn agenda om onze kring te vertegenwoordigen bij dit unieke evenement. Hij deelt zijn indrukken met ons in een kort verslag. De titel is veelbetekenend. De terugkeer van de Carabiniers en Grenadiers naar Passendale, bekrachtigt de verdiensten van het Belgische Leger bij de bevrijding van deze contreien, tijdens Wereldoorlog 1. Lees verder ... |
De Duitse erfenis Nazomeractiviteit 20 augustus 2022 Het is opvallend dat de meeste kringleden die niet aanwezig kunnen zijn voor deze activiteit, de moeite doen om dit vooraf te melden. Daaruit blijkt dat er interesse is voor het 'programma', maar dat omstandigheden niet toelaten om ervoor te kiezen. Een hart onder de riem voor de organisatoren. Uiteindelijk is kwantiteit zelden een essentiële doelstelling binnen een kleine vereniging als de onze. We mikken vooral op kwaliteit (hoewel dat perfect kan samengaan met kwantiteit, volgens W.E. Deming). De 16 mensen die dit keer van de partij zijn, vormen alvast een aangenaam en enthousiast gezelschap. Da's eigenlijk al het halve werk. Op het programma staat een combinatie van museumbezoek en verkenning naar sporen van de Duitse bezetting tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Praetbos. Na dit historische cultuurbad hebben we rendez vous bij Marnix voor een herhaling -in overtreffende trap- van de barbecue die we er vorig jaar mochten genieten. Alle elemementen voor een geslaagd dagje uit zijn dus aanwezig: goed gezelschap, een vleugje geschiedenis met een militair tintje, wat verrijking voor de geest en een ontspannen wandeling met verrassingen en raadsels in het bos. Het weer is zoals we het besteld hebben. Niet meer bloedheet, en ook geen acute nattigheid in het vooruitzicht. Ideale condities. De belangrijkste reflectie op dit uitstapje met de maten, zit toch in de vaststelling dat we de culturele rijkdom van onze eigen streek amper kennen. Het Duitse soldatenkerkhof van Vladslo heb ik vroeger wel eens bezocht, en over Käthe Kollwitz werd al gesproken toen ik nog op de lagere school zat. Maar verder dan wat eerste indrukken en emoties gaat die kennis niet. Misschien is er ook een zekere graad van volwassenheid nodig om het allemaal op waarde te schatten? Enfin, om er een cliché bij te sleuren: het is een leerrijke en plezante dag geworden. Een sentiment dat zeker gedeeld is door alle aanwezigen. Soms is het handiger dat de groep niet te groot is. Dat laat meer gevarieerde contacten en conversatie toe. Er is heel wat afgebabbeld, gegeten en gedronken. En... in de heldere sterrenhemel hebben we het satelietensnoer van Elon Musk zien overvliegen. Verleden en toekomst hebben elkaar voor enkele seconden geraakt. ... een verslag ... |
 |
  |
"Tegenwoordig" 21 juli en 7 augustus 2022 Het hoort bij de traditie van onze Kring om present te zijn bij enkele jaarlijks terugkomende plechtigheden in de regio. Het Te Deum voor de Nationale Feestdag te Brugge en de Albert I herdenking te Nieuwpoort, zijn twee hoogtepunten in het jaar. Beide gebeurtenissen mogen ook dit keer rekenen op de aanwezigheid van een kringdelegatie. Dominique en Marc G laten hun groot tenue (2A) zien bij de 21 juli viering en maken van de gelegenheid gebruik om de relaties met interessante personen en instanties aan te halen. Ook een gelegenheid om enkele informele nieuwtjes (roddels) op te pikken. Op het kleurprentje hiernaast zie je een weergave van dezelfde viering in 1985. Onze kring was toen nog erg pril (opgericht in 1984) en niet vertegenwoordigd. Maar de foto geeft wel een mooi sfeerbeeld van de traditionele componenten bij het gebeuren: de prominenten, de vaandels, militairen in uniform, de kathedraal, het muziekkorps, de optocht, ... de massa toeschouwers. Over de jaren is er wel een en ander veranderd. Veel burgerlijke autoriteiten laten zich tegenwoordig gemakkelijk vervangen en de deelnemende militairen zijn ook niet meer in grote getale aanwezig. De Schepen van milieu en energie, Minou Esquenet, neemt dit keer de taak van de burgemeester over. Voor de militaire overheid, die uiteraard dun gezaaid zit in onze provincie, wordt één Vaandrig-ter-zee 2de klas, één Majoor infanterist geaffecteerd bij de Marine, en één LtKol vlieger gespot. Buiten nog enkele (onbekende) lagere officieren is er gelukkig ook een beetje reservevolk aanwezig, waaronder Stefaan Vergaerde (voor eigen rekening), Mario Waeyaert die waarneemt voor de CO van het 14BnMed, en Peter van de GRWV. Ook de provinciecommandant is er (ook een reservist) en nog een interessant stel onderofficieren van diverse achtergrond. Het is vooral bij deze laatsten dat 'onze' Marc en Dominique aansluiten voor het oppikken van de pittige schaduwberichtgeving uit de regio. Zo vernemen we dat de nieuwe Cie Karpatten in Lombardsijde het goed doen. Blijkbaar zijn de meesten afkomstig uit onze provincie. De installaties in het kamp zijn wel aan ingrijpende restauratie toe. Het historische wapentuig langs de Blauwe Baan (centrale route door het kamp) is allemaal weggehaald, voordat het spontaan uit elkaar kan vallen (zeelucht, hé!?). Er gaan geruchten dat de SAR uit Koksijde niet naar Oostende zou verhuizen, maar een bestemming zou vinden in Lombardsijde. Binnen afzienbare tijd zou ook de (opnieuw) opgerichte marine-infanterie er onderdak moeten vinden. De hoogste tijd, dus, dat de boel een grondig onderhoud krijgt. Daar zal poen voor nodig zijn. En zie, ook Jasper Pillen (Open VLD) is beschikbaar op de receptie die de plechtigheid in Brugge afrondt. Hij is lid van de kamercommissie Defensie, en beweert een voorstander te zijn van het regionaliseren van de militaire eenheden (tegenover de huidige trend om alles te centraliseren). Een beetje binnen de verwachtingen van het moment, pleit hij ook voor investering in degelijke infrastructuur voor deze eenheden. Fijn om dat te horen, allemaal. Het 'tankmuseum' dat een plekje zou krijgen in de loodsen van de gesloten Ieperse kazerne, zit blijkbaar goed in de lift. Er is al een flink stel lokale vrijwilligers gevonden om het materiaal te onderhouden, versterkt door enkele Antwerpse pantserliefhebbers. Komt goed! Een bestemming om in de gaten te houden voor een toekomstige kringuitstap? Wat de plechtigheid (Te Deum, optocht, toespraken, receptie) betreft zijn er enkele opvallende afwijkingen ten opzichte van de vorige edities. Dat er werken zijn aan de kathedraal is niet helemaal nieuw. Het zorgt er wel voor dat de zij-ingang de formele toegansweg is. Verder worden er vooral veel 'handen geschud' (huidhonger na de Coronatijd?). Bij het binnenkomen van de kerk krijgen alle vertegenwoordigers van diverse instanties (ook onze kringdelegatie) een handdruk van een rij onbekende aanwezigen. Bij het buitengaan engageert ook de bisschop zich in het handen schudden. Een nieuwe toets? Voor de optocht wordt afgeweken van het traditionele patroon. Dit keer gaan de militairen voor op de burgerlijke gezagsdragers (op de foto uit 1989 hiernaast zie je de gebruikelijke omgekeerde opstelling). De politici zijn dit keer de hekkensluiters, met de Suisse tussen militair en burgerlijk gezag. Zo is er altijd wel iets nieuws te rapen bij de 21 juli viering. We moeten daar bij zijn! De Koning Albert I hulde in Nieuwpoort verloopt meer volgens de traditionele lijnen. Dat kan ook bijna niet anders, want het is een erg grootschalige organisatie. Onze Didier en Dominique waren daar van de partij, samen met Andre. Een verslag van hun indrukken vind je hier. |
Don't Mention the War! Op stap in Flanders Fields met Ierse Erasmus-studenten Er is niet naast te kijken. Ons landje is historisch lange tijd het favoriete slagveld geweest van de heersers der aarde. Souvenirs van de Tweede Wereldoorlog zijn legio is het zuidelijke landsgedeelte, terwijl de sporen van de Eerste Wereldoorlog niet te ontwijken zijn in het noorden. Eigenlijk zou iedere toerist die hier wat tijd doorbrengt, van de gelegenheid gebruik moeten maken om zich eventjes onder te dompelen in deze brokken bloedige geschiedenis. Zodat ze nooit vergeten hoe irrationeel en wreed oorlog is, en hoe gemakkelijk ze tot stand kan komen. Zoals het huidige conflict in Oekraïne duidelijk laat zien, houdt de doorsnee burger er niet van om gedachten te spenderen aan de mogelijkheid op een gewapend conflict. Een onderwerp dat best 'ver van bed' moet blijven. Voor mensen met militaire achtergrond ligt dat enigszins anders. Zeker voor reservisten, die zowel burger als soldaat zijn. We kunnen onze civiele functie benutten om de militaire geschiedenis warm te houden. Collega Marc (Leniere) is begeleidingsverpleegkundige in de IMBO, en een deel van zijn opdracht bestaat uit de opvang van buitenlandse studenten die er in het kader van het Erasmus-project stage komen lopen. Voor die studenten niet enkel een kans om professioneel te groeien, maar ook de gelegenheid voor een cultuurbad. En wie hier (bij ons) 'cultuur' zegt, kan niet voorbij gaan aan de Flanders Fields Experience. Zodus ging Marc op stap met enkele Ierse verpleegkundigen in spe, om de littekens van de Groote Oorlog te verkennen. Een bijzondere ervaring, waarin hij ons laat delen in het bijgevoegde verslag. ... en iedereen werd er stil van. |
 |
Verslagen van vroegere activiteiten zijn, per jaargang, terug te vinden onder de 'archief' - knop. |
 |
