|
| KALENDER 2024 |
Archief  |
FOTOGALERIJ |
AANKONDIGINGEN |
ARTIKELS &
VERSLAGEN (lijst) |
 Sterren |
 |
CONTACTS | LINKS |
 |
 |
Te Deum (laudamus) Nationale Feestdag Brugge 21 juli 2024 Het Te Deum is historisch een kerkelijke lofzang, die vaak wordt gezongen in naam van vooraanstaande personen. Bij ons, in België, wordt dit stukje liturgie traditioneel gebracht bij gelegenheid van de Nationale Feestdag en Koningsdag. Het wordt dan voornamelijk gezien als een gebed voor wijsheid bij gezagdragers. De Vorst hoort daar uiteraard bij, maar ook alle mensen die uit hoofde van hun maatschappelijke functie macht kunnen uitoefenen. Beleidsmensen (politiek) van alle niveaus, evenals leden van de rechterlijke macht, politie, brandweer, civiele bescherming, ... en ja, ook Defensie. Dat is de reden waarom wij, als vertegenwoordiger van de reserveonderofficieren, jaarlijks uitgenodigd worden om dit kerkelijke gebeuren bij te wonen. Een beetje bijzonder dit jaar, want Prinses Astrid was aanwezig bij de Brugse uitvoering. De meeste leden van de Koninklijke familie wonen de plechtigheid bij in Brussel, maar regelmatig komen de prinsen en prinsessen naar te periferie om daar de Vorst te vertegenwoordigen. Zoiets lokt natuurlijk extra kijklustigen, wat de organisatie meestal wat 'strakker' maakt. Veel security op pad, en meestal ook wat extra militiare aanwezigheid. Voor de gelegenheid was dit keer een detachement van het 1ste Jagers te Paard (1JP) present, met hun standaard. Brugge is immers hun peterstad. Volgens onze secretaris, die alles 'undercover' observeerde, was de opstelling en drill van de eenheid voorbeeldig. Als oude adjudanten een referentie zijn, dan is dit toch een leuke 'pluim' voor 1JP. Onze delegatie zag er ook goed uit (Chris, Didier, Peggy) en heeft zicht van z'n beste kant laten zien. Wij zijn al vele jaren een vaste waarde bij dit evenement. Er zijn altijd mensen aanwezig die ons al kennen. Ons netwerk koppelt zonder moeite aan (zelfs onze clandestiene secretaris wordt naadloos opgevist voor het receptiemoment). Zoals bij alles in Brugge, was er uiteraard ook een zwerm geïnteresseerde toeristen op de been. Blijkbaar bestoken die niet alleen mensen in uniform met hun vragen, maar krijgen fotografen ook hun deel. Marc kon gids spelen in drie talen voor de benieuwde toeschouwers. Blijkbaar is er soms zelfs enige duiding nodig voor lokale mensen!? Maar het is natuurlijk leuker om een Argentijns en een Frans koppel uitleg te geven over al de glitter en glorie? Enfin, ons troepje is mooi in beeld geweest en het was ook goed gezelschap. Dat is duidelijk te zien op de foto's, beschikbaar op onze fotopagina. |
Hic Jacet Lt.Gen. Dossin Herdenking St-Joris donderdag 18 juli 2024 Sinds we onze jaarlijkse herdenking aan het Uniebrugmonument doen, is er stilaan een soort verstandhouding ontstaan met de inwoners van St-Joris. In Akkerwinde kennen ze ons al goed, want dat is ondertussen onze quasi vaste ontmoetingsplaats geworden na de plechtigheid. Het voelt alsof het dorp ons min of meer heeft 'geadopteerd' nadat wij dat met het monument hebben gedaan. Dan is het logisch dat wij uitgenodigd worden als er iets commemoratief plaatsgrijpt in de dorpskern. Veel mensen weten het niet, maar naast de kerk bevindt zich het monumentale graf van generaal Dossin. Een belangrijke mens voor de soldaten van het 7de linieregiment, want hij was de bevelhebber van de 2de divisie, waaronder het zevende ressorteerde. Ook een historische figuur van formaat, want hij was de initiatiefnemer voor 'den grooten tocht'. De terugtrekking van de troepen onder zijn bevel, vanuit Antwerpen naar de IJzer. Een tactiek die zonder twijfel heeft bijgedragen tot het afstoppen van de Duitse opmars bij de IJzerslag. Maar 'terugtrekken' was niet populair bij de legerleiding van 1914. Dossin verloor het bevel over de tweede divisie en werd uitgerangeerd. Pas in de jaren dertig werd zijn verdienste gevalideerd en kreeg hij zelfs de erfelijke titel van Baron. Zijn naam kreeg de toevoeging 'de Saint Georges' (van St Joris). Na zijn dood (1936) kreeg een Mechelse legerkazerne zijn naam. Zijn lichaam werd her-begraven in het dorpje Sint-Joris, waar het grafmonument enigszins in de vergetelheid is geraakt. Op 18 juli 2024, exact 170 jaar na zijn geboorte, waren wij erbij om de nagedachtenis van deze unieke generaal te bekrachtigen. Een kleine plechtigheid, maar met veel respect. Een kort verslag lees je hier ... |
 |
 |
Den oorlog ga je hier were vinden 100km van Ieper 9 - 10 - 11 mei 2024 Het is waarschijnlijk algemeen bekend dat onze penningmeester regelmatig eens de wandelschoenen aantrekt om wat kilometers in de kuiten te stappen. Geen idee op hoeveel haar teller ondertussen staat, maar het is zonder twijfel een respectabel getal. Naast de fysieke inspanning is het deelnemen aan wandeltochten en marsen ook 'goed voor de geest'. Zeker als zo'n tocht doorheen een landschap trekt, getekend door ons oorlogsverleden. Peggy en Chris sloten in mei aan bij de driedaagse (100km) van Ieper. Een flinke wandeling in de Ieperse omgeving, doorheen vredige landschappen met ontelbare reminders aan de Groote Oorlog (14-18). En contrast-ervaring die voor onze sportieve kringleden aanleiding is geweest om enige indrukken en reflecties erover met ons te delen. Internationale marsen zijn gekenmerkt door hun ambiance van kameraadschap en solidariteit. Een combinatie van toeristisch genieten met fysieke uitdaging. Maar zoals Willem Vermandere het al zong, het is den oorlog die je hier were vindt. Wandelen in de Westhoek leidt altijd tot confrontatie met de sporen die de Eerste Wereldoorlog hier heeft achtergelaten. Zo'n ontmoeting kan inspiratie en historische interesse opwekken, maar kan ook aanzetten tot ernstige reflectie en bezinning. Peggy greep naar de pen om haar indrukken en gedachten de vrije loop te laten. Je leest het hier. |
Kiezen Algemene Vergadering en TIR, 04 mei 2024 Wie aandachtig naar de foto hiernaast kijkt, kan het woord 'CHOOSE' lezen op de wand naast het nieuw verkozen kringbestuur. Je zou bijna vermoeden dat de fotograaf het plaatje met opzet zo heeft geschoten. Maar soms levert het toeval zoveel mooiere resultaten dan het doelbewuste handelen. Er zijn dit keer verschillende keuzes te maken tijdens onze Algemene Ledenvergadering. De uittredende voorzitter is nog maar eens kandidaat om zijn mandaat met drie jaar te verlengen. Geen verrassingen op dat vlak. Bij het mandaat van Penningmeester loopt het de laatste jaren wat meer complex. Onze vorige mandataris moest afhaken wegens familiale redenen. Omdat de kring niet verder kan zonder invulling van dit mandaat, werden er officieus al stappen ondernomen om een nieuwe kandidaat te ronselen. Zodoende is het gelukt om Peggy binnen te halen als nieuwe bewaarder van onze centen. Geen bezwaren van de aanwezig leden, waarna de verkiezing bij acclamatie wordt aangenomen. We zijn weer voltallig. Het scenario voor de ASV ligt relatief vast. We blikken samen terug op het voorbije werkjaar en staan even stil bij de genomen beslissingen van het bestuur. Het is een vrij positief verhaal dat laat zien dat er dynamiek en vitaliteit in onze vereniging zit. Alles kan beter, maar onze performantie is lang niet slecht. Na een korte vergadering is er ruimte voor wat toogklaps en een vriendschappelijke schietwedstrijd. Weeral moet er gekozen worden, want er zijn veel prijzen om de schutterij te belonen. Daarnaast zijn er ook plezante geschenkjes voor iedereen, want dit is ons 40ste jubileumjaar. Iedere bijeenkomst is dus ook een beetje feest. Een verslag ... |
 |
 |
Herdenking overlijden Albert I Baseliek Heilig Bloed, Brugge 17 februari 2024 Voor deze herdenking lijkt geen vast format te bestaan. In Oostende wordt het een bloemenhulde aan het Stedelijk Monument, terwijl het in Brugge een indoor activiteit is geworden. Voor het tweede jaar op rij vormt de H. Bloedkapel de achtergrond voor de huldeviering. Het is natuurlijk een prachtig stukje stadspatrimonium, waar iedereen vroeg of laat eens moet binnen zijn geweest. De belangstelling is misschien daarom ook behoorlijk groot. Zo'n 100 mensen zijn aanwezig voor de herdenking van Albert 1 en de overleden leden van de Koninklijke Familie. Ook onze secretaris is erbij, in uniform. Er zijn wel meer militaire uniformen aanwezig. Met actief en reserve samen, zijn alle componenten vertegenwoordigd. De burgemeester en meerdere leden van het stadsbestuur laten zich ook zien. De provinciecommandant is verontschuldigd, maar ze heeft een vertegenwoordiger (reserve) afgevaardigd. Goed dat de Medical Component er is, want tijdens de viering krijgen twee mensen het benauwd en verliezen haast het bewustzijn. Collega reservist/verpleegkundige Vergaerde neemt hen onder zijn hoede, en de slachtoffers kunnen hun ervaring zonder complicaties afronden. De helft van de aanwezigen vindt mekaar nadien tijdens het receptiemoment op het stadhuis. Een gelegenheid om nieuwsjes uit te wisselen en nieuwe mensen de leren kennen. Een oefening waarin onze secretaris ondertussen zijn sporen heeft verdiend. Zijn verslag voor intern gebruik (sorry) levert stof tot nadenken die nuttig kan zijn voor ons kringbeleid. Wie wat fotomateriaal wil bekijken van het hele gebeuren, kan dit vinden op de facebookpagina van 'de oorlogsvrijwilliger'. PRO REGE PRO PATRIA |
Nieuwjaarsreceptie KNUROO/KNVRO Brussel, 29 januari 2024 Als de respectievelijke voorzitters van KNVRO en KNUROO voldoende tijd, energie en overeenkomst vinden, dan steken ze de koppen bij elkaar om een (nationale) Nieuwjaarsreceptie te organiseren voor de verenigde Reserve. Dit jaar is er gelukkig geen pandemie om stokken in de wielen te steken, en dus is de feestelijke start van het nieuwe jaar tot realisatie gekomen. Een maandagavond naar Brussel reizen tijdens een boerenbetoging is geen sinecure. Toch is onze Kring op het appel met drie vertegenwoordigers: Chris, Marc en Benedict. Allemaal een beetje 'overdressed' (2A) door een foutje in de uitnodiging, maar ook zonder dit vestimentaire detail een mooie delegatie uit de Noordzeeprovincie. Er zijn trouwens ook vier officieren uit onze contreien aanwezig, waardoor wij (na Brussel) de grootste afvaardiging vormen. Er is behoorlijk wat volk aanwezig in de CPA (Club Prince Albert), waaronder ook vier generaals. Die vormen meteen het middelpunt voor de andere aanwezige sterren. Voor wie wat ervaring heeft met salonmanoeuvres valt er altijd wat nieuws te rapen bij de 'bekende' gezichten. Onze secretaris is een oude rot in het vak en vindt vanzelf de meest interessante contacten. Zo krijgen we meteen een gesmaakte update van heel wat lopende zaken, vóór en achter de schermen. Tussen pot en pint wordt al eens wat minder discreet omgesprongen met de interne keuken. Het is opvallend, en jammer, dat de Waalse collega's niet van de partij zijn. Misschien zijn de boeren in het zuiden wat strenger met hun blokkade dan die uit het Noorden? Of loopt de communicatie niet zoals het zijn moet? Jammer ... Zoals het hoort bij recepties zijn er speeches van de twee voorzitters. Blijkbaar niet erg verrassend of vernieuwend, want in het informele verslag van onze secretaris wordt er over de inhoud niets vermeld. Alleen lijkt er weinig of geen coördinatie te bestaan tussen de twee sprekers. Elk doet zijn eigen ding? Misschien is dat op zich een veelzeggende boodschap? De CPA is niet langer een militaire uitbating, en het taptoe (kraan dicht) wordt strikt gerespecteerd. Om 20h mag iedereen zijn weg huiswaards aanvatten. Er is nog gelegenheid voor wat uitwisseling van nieuwtjes tijdens de treinreis naar West - Vlaanderen. Daarna is de plicht weer vervuld en hebben we onze bijdrage geleverd. Grootste gemis op deze avond ... Waar zijn de 'nieuwe reservisten'? Gelukkig is de DNR er ook niet geweest, zodat ze zich niet heeft moeten ergeren aan al die oude venten. Zo heeft iedere medaille zijn keerzijde. Het jaar is bij deze goed gestart. Santé! |
 |
 |
Stille Getuigen Nieuwjaarsactiviteit Zaterdag 20 januari 2024 Met een Russische agressor aan de grenzen van Europa, is het misschien gepast om een stapje terug te kijken in de geschiedenis, naar het leven tijdens de Koude Oorlog (na WO2 tot 1989). Tussen Oost en West kristalliseerde het ideologische en politieke spanningsveld zich tot een fysieke barrière: het IJzeren Gordijn. Het adjectief 'IJzeren' wordt vaak gebruikt in de metaforische betekenis van 'onbuigzaam' of 'hard'. Wellicht toepasbaar op de achterliggende meningsverschillen tussen de betrokken grootmachten. Maar in het geval van het Gordijn toch ook vrij letterlijk te interpreteren. De grensversperring moet tonnen staal en ijzer hebben bevat. Zo'n muur is een typisch verschijnsel in absolute regimes. Het fenomeen wordt aan de bevolking verkocht als 'bescherming' terwijl het eigenlijk dient om de 'kudde' te isoleren van de rest van de wereld. Handig voor propaganda en het manipuleren van de informatiestroom. Met onze Kring kijken we graag eens 'over de muur'. Om onze blik te verruimen hebben we Cdt bd Bart Verbrugghe uitgenodigd om zijn ervaringen en indrukken in verband met de historische grensversperring te delen met ons. Een meeslepend verhaal dat zeker gespreksstof heeft geleverd voor de gesprekken tijdens onze Nieuwjaarsactiviteit. We zijn goed gestart met 2024. Een verslagje lees je hier ... |
| . Impressies Kringmaaltijd BO&W-Vl Vrijdag 24 november 2023 Samen aan tafel gaan is de bindingsactiviteit bij uitstek. Voor de cohesie van onze kring vormt dit dus een hoogtepunt in het werkjaar. We komen hiervoor al voor de dertiende keer samen in het kasteel van Moerkerke. De Ridderzaal is daar onze stek, en we worden er jaarlijks gastvrij en efficiënt ontvangen terwijl we onze smaakpapillen laten verwennen. Een culinair avontuur waarover zeker een jubelend verslag zou kunnen geschreven worden. Maar zoals de Engelse negentiende eeuwse schrijver, William Schwenck Gilbert schreef: "Bij een diner komt het er niet zozeer op aan wat zich op de tafel bevindt, als wel wat er zich op de stoelen bevindt." Bij onze kringmaaltijd ligt de nadruk eigenlijk op de aanwezigen. Een viering van wie we zijn als individuen en hoe we samen de kring/vereniging maken. Deze keer is dat zelfs het leitmotiv voor de hele avond: één zijn en toch anders dan de rest. Een feest met lekkere dingen, goed tafelgezelschap en -babbels, groepsgevoel en individuele onderscheidingen, tradities en nieuwigheden, voorspelbaarheid en verrassingen, ... een spektakel voor alle zintuigen. Of het goed geweest is? De indrukken van een mijmerende voorzitter lees je hier ... |
 |
 |
Wapenstilstand Boemenhulde Brugge, 11 november 2023 Met het rampenplan van kracht en de dreigende wateroverlast in de Westhoek staat Defensie paraat voor operationele inzet. De nieuwe provinciecommandant is dus logischerwijs niet present voor de 11 november herdenking in Brugge. Hoewel we hier niet met de voeten in het water staan, zorgt de regenval toch voor de nodige hinder. Paraplu's zijn dit keer geen overbodige luxe. De plechtigheid kan zich rap & kort voltrekken dankzij een welkome opklaring op klokslag 11 uur. Het is mooi en statig, en onze ondervoorzitter voert de bloemenhulde uit met een 'naturel' alsof hij dit soort manoeuvres al zijn hele leven heeft gedaan. We zijn weeral goed zichtbaar. Daarna zijn het de natuurelementen die de show stelen. Optocht tot aan het Zand waar iedereen inderhaast onderdak moet zoeken voor een wilde stortvlaag. Zodra het ergste over is, wurmt de stoet zich tussen de bezoekers van de zaterdagmarkt de Steenstraat in. Aan het Simon Stevin plein is het weer zover, en de harmonie geeft er de brui aan als de hemelsluizen zich openen. De optocht verandert van tempo tot een verhaaste mars naar het Brugse stadhuis. Daar wacht een gastvrije ontvangst, waar enkel de inwendige mens verder bevochtigd wordt. Het uitbrengen van een toost op zij die er niet meer zijn, is een geëerde traditie. Waarschijnlijk is het een even krachtig symbool als de bloemen en monumenten. Maar het hoort eerder thuis in de intieme kring dan bij het formele, publieke eerbetoon. Het zou toch een originele aanpak zijn ...? Opvallend bij deze elfde, is de lage opkomst van toeschouwers en gasten. Misschien heeft het natte weer daar iets mee te maken? De delegatie vaandeldragers is ook beperkt. Verrassend weining politici op het appel, gezien de naderende verkiezingen. Misschien zijn wij niet het kiespubliek waarop ze mikken? De burgemeester is er wel en in het stadhuis sluit hij vlotjes aan bij onze (grote) delegatie voor een volkse babbel. Hier en daar komen nog enkele 'oude bekenden' in beeld waarmee wat woorden worden gewisseld. Onze vertegenwoordiging is de grootste en heeft zich goed van zijn opdracht gekweten, formeel en informeel. Een beetje nattigheid houdt ons niet tegen. ... |
Vrij Krachtig Bloemenhulde Uniebrug 21 oktober 2023 Er staat een stevig briesje van 5 Bft (37km/h) aan het Uniebrugmonument als de genodigden zich daar verzamelen. In meteorologisch millieu noemt men dat een "vrij krachtige" wind. Hoewel de thermometer nog een zachte herfsttemperatuur van 15 graden aanwijst, voelt het toch maar als een graad of 11. Maar de 'sfeer' en de kleuren zijn 'warm'. Voor veel aanwezigen is dit een moment van 'weerzien' en ontmoeting. Het gevoel van onderlinge solidariteit en gedeelde interesse bezorgen ons een warm hart. Opvallend bij deze negende editie van dit herdenkingsmoment is de aanwezigheid van twee soldaten in het oorspronkelijke uniform van het 7de linieregiment, zoals dat gedragen werd in 1914. Twee jonge mannen, die model staan voor de talrijke soldaten die op deze plek het leven lieten. Dat waren ook jongens die amper hun eerste stappen hadden gezet in de maatschappij, en nooit meer de kans kregen om hun bijdrage verder af te werken. Maar door hun offer, kregen vele anderen wel die kans! Het kan niet genoeg bevestigd worden hoe belangrijk het is om de inzet en verdienste van 'onze jongens' te herdenken. Wij zullen hen niet vergeten! Ook de aanpak van de plechtigheid is 'vrij krachtig'. Kleinschalig (37 aanwezigen), kort en to the point. Toch met alles erop en eraan: uniformen, vaandels, een opgeroepen sfeerbeeld, een ontroerende Last Post, muziek van Andre Devaere (7de linie soldaat - componist), bloemenhulde en respect. Alle ingrediënten voor een volwaardig eerbetoon. Zoals, na afloop, één van de gasten opmerkte: "Meer moet dat niet zijn!?" Een sfeerverslag ... |
 |
 |
TIR FraBeAl Interlanden schietcompetitie 23 september 2023 Hoewel de uitnodiging vrij laat in de mailbox arriveerde, werd er toch een opvallend ploegje deelnemers gevonden onder onze kringleden. Chris, Peggy, Franky, Noah, Didier en Dominique bewogen zich die bewuste zaterdag naar de schietstand van het Fort des Dunes. Gastvrije ontvangst in de vroege morgen-uren, zoals dat van onze Franse collega's mag verwacht worden. Koffietje vóór de inspanning, en dan aanschuiven voor enkele reeksen knallen met pistool en geweer (Cal.22). Prijsuitreiking tegen de middag en daarna samen aan tafel voor smullen en netwerken met de Franse en Duitse collega's. Onze ondervoorzitter zorgde voor een waardige vertegenwoordiging van onze Kring. Hij wordt ook onze liaison voor volgende edities van deze sympatieke competitie. Wellicht komt de uitnodiging volgend jaar wat vroeger in de bus.   |
Oorlog en Vrede Nazomeractiviteit, 2 september 2023 Mijn vader was 12 jaar toen de Duitse troepen in een korte veldtocht ons landje onder de voet liepen. Hij woonde op de Diksmuidse Heerweg in Zedelgem, op een steenworp van de kazerne en het domein Vloethemveld. Eerst zag hij er een indrukwekkende opstelling van luchtafweerkanonnen staan (Bofors), die vervolgens inderhaast werden achtergelaten door terugtrekkende Belgische verdedigers. Het Duitse Heer maakte een spectaculaire entree, waarbij vooral de aanwezigheid van een grote hoeveelheid machinegeweren vrij veel indruk maakte op mijn jonge vader. Dat was ongezien bij het Belgische leger. Later zou hij als 'onschuldig' (en onverantwoord) kind meerdere malen de afsluiting van het domein Vloethemveld trotseren om er nieuwsgierig rond te sluipen. Iedereen wist dat er wapens en munitie te vinden waren, en voor een avontuurlijk jongetje van 13 jaar was het een uitdaging om daarvan iets toe te voegen aan de eigen schatkist. Bangelijke momenten vol heerlijke schrik en triompf, zijn dat geweest voor hem. Na de oorlog is de hele site 'militair domein' geworden, en aangezien mijn vader ondertussen al een zekere volwassenheid (verantwoordelijkheid) had bereikt, is hij er nooit meer binnen geweest. Misschien heeft hij zelfs niet geweten dat zich daar een kamp voor krijgsgevangenen bevond? In ieder geval heeft hij er mij nooit iets over verteld. Vreemd, want al bij al hebben er tienduizenden gevangenen verbleven, en in een 'dorp' als Zedelgem zou je verwachten dat zoiets niet geheim zou kunnen blijven. Of misschien wist hij van het bestaan ervan, maar is hij er 'discreet' over gebleven? In ieder geval kreeg onze Kring nu de mogelijkheid om met Ludo Meulebroeck als gids, het gebied te bezoeken. Een domein met veel gesloten hekkens en de 'verlaten' sfeer die je wel meer vindt in militaire installaties die buiten gebruik zijn gesteld. Een plek vol stille herinneringen. Met de deskundige uitleg van Ludo kwam alles terug wat tot leven. Een verhaal dat eigenlijk tot op vandaag nog niet compleet is verteld. Maar wel een ogen-opener. Om deze ervaring te laten bezinken schoven we vervolgens onze voeten onder tafel in Kenny's Paradijs. Inderdaad een paradijselijk rustig plekje in onze jachtige wereld. Ontspannen zitten met de maten aan de karpervijver met een drankje. Ver weg van de drukte, enkele lekkere barbecue brokken verorberen en babbelen tot het gaat schemeren. mmmmm... Een sfeerbeeld in woorden en prentjes vind je hier. |
 |
Verslagen van vroegere activiteiten zijn, per jaargang, terug te vinden onder de 'archief' - knop. |
 |
